MENU  2011 deel 1         deel 2

Zaterdagmorgen 31 december. Dick is met de meiden weg en ik tik dit stukje terwijl het oliebollenbeslag staat te rijzen en de olie heet wordt. Ik wil hem straks trakteren bij thuiskomst op een lekkere verse warme oliebol! Alweer een jaar voorbij. En alweer veel gebeurd dit jaar. Ondertussen hoor ik op de radio een topnummer van Supertramp uit 1976 . . . School . . . Men zou er toch weemoedig van worden, hoe ouder je wordt . . . Goh, ik betrap mezelf op overpeinzingen. Maar nu word ik weer snel bij de werkelijkheid gehaald, een verschrikkelijk weetikveelhoeveel klapper buiten en moet ik snel de radio zachter zetten want Supertramp is over en een ander schreeuwnummer heeft het overgenomen. Ja thats life. En dat veel mensen ons een fijn nestje wensen voor het nieuwe jaar vinden wij hartstikke leuk natuurlijk, maar dat zij er bij zeggen 'veel' pupjes, NEE, daar zit ik echt niet op te wachten hoor! Ik wens jullie een gezellige avond, houd rekening met je huisdieren en vergeet die zielige buiten zittende konijntjes in hokjes niet! ---------- Vrijdagmorgen 30 december. Ik had geluk, een droge wandeling met een ijskoude wind. Jammer, het is over met de rust . . . en wat zonde van al dat geld . . Geen paniek bij onze honden, net als anders gaan zij mee naar buiten. Het enige vervelende is dat zij bij elke knal allemaal blaffen. Morgenmiddag nog een oliebollensamenkomst met de buren en daarna zullen wij het campertje instappen. Vandaag dag 15 voor Maura en ik kan de zwangerschapsverschijnselen wel uit haar kijken . . . zal ze wel, zal ze niet . . . Volgens berekeningen van Bartje kán het niet missen, we waren op het juiste moment voor de trouwerij. Maar je hebt het in de natuur niet helemaal voor het zeggen (gelukkig maar!) dus blijft het nog even spannend! Zo leuk om naar te kijken bij het topic 'dracht', je ziet hoeveel een hondenfoetus op dit moment nog lijkt op een mensenfoetus! ---------- Donderdag 29 december. Gisteren een rustige dag qua vuurwerk hier in de buurt . . . Het is toch niet normaal dat je bijna je huis uit wilt (moet) vluchten deze tijd? En elke dag krijg ik weer een lief mailtje van een lieve vriendin die in Z- Frankrijk in de zon zit, mét honden, zónder vuurwerk. Ik heb haar toch wel even fijntjes uitgelegd dat je toch maar véél beter thuis kunt zijn deze dagen en dat er van jaloezie van onze kant geen sprake is . . . Gistermiddag had Charlotte een wedstrijdje met haar paardje Cody. Met Roosje ben ik daar naar toe gegaan en dat vindt het bloemetje helemaal geweldig, voor haar is een manege gewoon een vier sterren restaurant! Ik verheug mij alweer op morgen want dan kan ik weer een stukje plaatsen bij het topic 'dracht!' Hebben jullie de foto al gezien van het cakestelende bloemetje? Wat een duveltje hè! En toch moest zij die cake nog even in haar smoeltje houden want ik wilde er wel een foto van hebben . . . daarna hebben we hem zelf gewoon opgegeten, zielig voor Roos. ---------- Woensdagmorgen 28 december. Vanmorgen prees ik mij weer gelukkig. Omdat het al een paar dagen niet geregend heeft is de wandeling aardig schoon te lopen. De meiden renden weer voluit over een enorm kleiveld . . . Roos kwam terug met een geweerpatroon in haar bek dus ik denk dat de jagermannen weer bezig geweest zijn. Vanmorgen vroeg, het was kwart over 5 hoorden wij een zacht piepje, we dachten dat het Roosje was die er uit wilde maar het bleek Maura te zijn! Ik kan mij niet heugen wanneer dat gebeurd is. Soms een teken van een 'new life what is coming?' Uiteraard heb ik  haar gelijk even uitgelaten en zij wist niet hoe snel zij weer terug in haar bedje moest duiken! Ik merk nog helemaal niets aan haar, is ook logisch, het is vandaag dag 13. Bedankt voor de leuke reacties op mijn oliebollenwerkstuk! ---------- Dinsdagmorgen 27 december. Zo, de kalkoen is gezakt (nee wij eten geen kalkoen) en nu dan de oliebollen op tafel, ja lekker die eten wij wel! Ik hoop dat jullie gezellige kerstdagen gehad hebben en dan nu op naar oud en nieuw. Dat feestje waar ik elk jaar weer met zoveel plezier naar uit kijk . . . We zijn nog steeds thuis en de camper staat nog op rust. Eigenlijk horen wij deze tijd weg te zijn, of naar de zon in het zuiden of naar de vrieskou in het noorden. Dat laatste vind ik wel het aantrekkelijkst maar de kou is nog niet zo heftig daar! Daarbij, we vinden het te ver weg, zowel naar noord als naar zuid. Over 2.5 weken gaan wij Maura scannen en daar willen we zeker thuis voor zijn. Ik denk dat het even doorbijten gaat worden en alleen de nacht van het 'feest' aan onze stutten zullen trekken. Ik moet ook wel eerlijk zeggen dat onze meiden niet superbang voor die knallen zijn, alleen de eerste 10 minuten na de ontploffing willen ze wel heel graag dicht bij mij zijn. Daarna gaan zij gelukkig weer over tot de orde van de dag. En of het een soort van afreageren is weet ik niet, maar daarna wordt er luidruchtig gespeeld door Emma en Roosje waarbij ons lieve kakkebroekje Emma toch het voortouw neemt, ook wel weer grappig! Haha alweer een nieuw gezicht voor de site, nu dan een eindejaarsoutfit! ---------- Maandagmorgen 26 december. En nu hebben we voor het eerst honden die bang zijn voor vuurwerk *(&^%$#. Jarenlang zijn wij al kampioen negeerders geweest en het heeft altijd geholpen. Maar nu, het lijkt wel of het huis zo af en toe ontploft . . . verschrikkelijk. Kennelijk bij ons achter de schutting een galbak met een vuurwerkbom. Dit is niet normaal meer. Politie hoef je niet te bellen, die komen toch niet. De klap was zo afschuwelijk dat Emma en Roos gelijk op mijn schoot sprongen en in mijn nek zaten! Dit kan ons toch zo kwaad maken maar er naar toe gaan helpt niet. Het tegendeel zelfs, dan ga je nog een leuk doelwit worden ook. Ik vind het godsgeklaagd. We waren in staat om de troep in de camper te stouwen en gaan vluchten. Maar de afspraak met kinderen en kleinkinderen houden ons nog thuis. Zo en nu ga ik mijn ergernis opzij zetten en genieten van mijn lieve familieleden en lekker brunchen! ---------- Zondagmorgen 25 december. Fjne kerstdagen allemaal! En net als bij andere hondengezinnen gaat het normale ritme gewoon door. Die honden interesseert het niets of het nou kerst is of niet. Ja hooguit de versiering maar dan niet om naar te kijken maar wel om mee te spelen . . . Vorige week hadden wij een feestje bij (niet honden) mensen thuis en alles was werkelijk zo perfect in kerstsfeer, prachtig! Overal lampjes, kaarsen en versiering. Zelfs het pad naar het huis, allemaal lichtjes op de grond, zo mooi! Soms ben ik dan wel eens een beetje jaloers . . . dat kan bij ons gewoonweg niet. Ook al omdat er elke twee dagen een bruine laag stof (lees:zand) van alles afgepoetst zou moeten worden. En daar zitten wij al helemaal niet op te wachten! En de waxinelichtjes zouden allemaal geproefd moeten worden. Dus, hier natuurlijk wel lampjes, maar zoveel mogelijk boven hondenbereikbaarheid. O ja, het digiwerkstuk op de indexpagina (zitten heel wat uurtjes noeste arbeid in!) van Roosje als pup, vond ik zelf zo mooi en zonde om zo maar in de map te verdwijnen, vandaar even een ander plaatje! ---------- Zaterdagmorgen 24 december. Opgefrist van een ijskoude wind tijdens de ochtendwandeling. Natuurlijk kom ik nog even terug op de dag van gisteren. Het was een prachtige dienst, Jan waardig. Er waren ongeveer 300 belangstellenden . . . Zo lief, ook verhaaltjes van de kleinkinderen, de rillingen liepen over mijn rug en laten we vooral niet de tranen vergeten, 5 papieren zakdoeken vol. Resten nu de herinneringen en foto's. En dank je Claudia voor je lieve woorden in het gastenboek, voor ons ook waardevol. Ook hebben wij Maura junior gezien en ik was helemaal verrast, wat een prachtige meid is dat geworden zeg! Oeps wat jammer dat zij nooit op een show te zien is . . . En dan nu, we gaan weer over tot de orde van de dag. Gistermiddag zijn we nog langs de dierenarts gegaan voor de enting van Maura, We waren veel te laat door de files . . . Ik had wel even gebeld natuurlijk dat wij later kwamen. Daarna hebben we de meiden en onszelf nog even getrakteerd op een kleine wandeling op de Veluwe, heerlijk en verfrissend! En als je dan thuis komt en neer ploft in je stoel heb je het wel gehad. Ik heb vanaf vandaag een soort 'drachtkalender' op de site gezet, zodat jullie kunnen zien en lezen hoe de situatie in het buikje van Maura nu (hopelijk!) is! Vandaag is het dag 9 van de dracht. ---------- Donderdagmorgen 22 december. Een grijze, sombere dag, net als deze krabbel. Ik ben nog niet in de stemming voor een gezellig praatje hier. Morgen geen krabbel want wij vertrekken al heel vroeg naar Breda om op tijd bij de crematie van Jan te zijn. Zaterdag zal ik de draad weer oppakken. Het is niet anders. Woensdagmorgen 21 december. Nee geen hondenkrabbel vandaag. Té verdrietig om het heen gaan van Jan. Nog maar enkele weken geleden belde hij mij om zelf te vertellen dat er bij hem longkanker geconstateerd was. Er werd aanvankelijk gedacht aan een zware luchtweginfectie. Het was een tegenvaller maar hij ging vol goede moed het traject in. De chemokuren lieten hem niet helemaal struikelen, hij had er maar een paar dagen last van en verder pakte hij het 'normale' leven weer op. Zijn altijd goede zin en opgewekte karakter hebben hem niet langer kunnen helpen. Vreselijk. Heel veel sterkte voor Nell en de kinderen en Mauraatje, die haar baasje moet missen. Dinsdagmorgen, nou ja middag, 20 december. Laat vanmorgen en dat is niet zo maar . . . Muisje is uit haar plaatje gegaan tijdens de wandeling . . . 1,5 uur is zij weg geweest. Ja, ik hoorde haar jodelen in de bossen maar terugkomen ho maar. Ik heb haar ook niet één keer geroepen want dat 'hoort' zij tijdens de jacht toch niet. Op een gegeven moment ben ik naar de auto gegaan en heb daar zitten wachten. Na een half uur werd ik toch ongerust, de gedachte kwam op dat zij misschien wel met haar halsbandje ergens vast zat. En tegen deze gedachten kan ik niet meer op. Hup honden weer uit de auto en maar terug lopen. Zonder halsband met adreslabel vind ik geen optie, zeker niet met Muisje. Toen Dick mij belde en hoorde dat zij nog steeds weg was besloot hij om mijn kant op te komen en zou naar de andere uitgang rijden, daar waar Muisje op jacht zou kunnen zijn. Toen ik bijna bij dat punt was zag ik haar ineens vlak bij mij staan snuffelen . . . zij was niet verrast om mij weer te zien dus werd ik bevestigd dat zij haar horloge had weggegooid. Klein goorlingetje. Gisteren heeft Maura toch geen enting gehad want de fabrikant adviseert om dit te doen 7 à 10 dagen na dekking, dus heb ik alleen een heel gezellig en onderhoudend gesprek gehad met de dierenarts! Maandagmorgen 19 december. Eigenlijk niet veel te vertellen, een zeer rustig zondagje gehad. Ook weer een paar fotobladzijden in elkaar gefrunnikt en ondertussen laat ik mijn hersens kraken over de puppysite . . . of ben ik nou alweer té enthousiast? En dan, na oud en nieuw moet de site alweer in een winterjasje gestoken worden. Ik heb gewoon een baan aan deze site . . . jammer genoeg word ik alleen niet betaald hier voor . . . Vanmorgen kreeg ik zo maar een verdwaalde krant in de brievenbus en daarin las ik dat de vakantiehuisjes overal behoorlijk bezet zijn! En . . . jawel door vele hondenbezitters die het vuurwerk in eigen omgeving willen ontlopen! Hier hoor je dus nooit iemand over! Dit is toch eigenlijk ook schade door dat kl... vuurwerk! Ook wij zullen de camper in vluchten om op een rustig plekje de herrie te ontlopen. -----------   Zondagmorgen 18 december. Ja, gisteren waren zij wel afgemat maar toch nog energie genoeg . . . ik zou wel willen dat ik daar een tiende van had! Het gedram was gisteren iets minder maar zeker nog niet over. En dan heb ik de agenda er bij genomen en eens even alles uitgerekend, leuk werk weer! De pups zullen (Deo Volente) geboren worden rond 16 februari en naar nieuwe huisjes gaan rond half april, een heerlijke tijd om een pup in huis te krijgen! Alle dames hebben gisteren ook een wormenkuur gekregen en morgen staat voor Maura de eerste herpes enting op het programma. Met 4 weken een echo en met 7 weken weer een enting. Vanmorgen, tijdens de wandeling, genoot zij nog steeds van de wind die langs haar broekje waaide en dat was wel een ijskoude wind mét hagel! En dat op de 19e dag van de loopsheid . . . gekke hond . . . Vandaag zal ik weer wat foto's plaatsen! ---------- Zaterdagmorgen 17 december. Wat een dag, wat een reis gisteren. Het was heel heftig op de autobaan, veel regen/sneeuw en verschrikkelijke rukwinden. En op de meeste wegen geen zoab. Daarbij moesten wij over heel veel dalbruggen . . . Nou echt dat is niet leuk hoor met zo'n hoge camper, je hebt af en toe het gevoel aan het zeilen te zijn! Dick ging steeds harder fluiten en of dat nou was om mij zogenaamd gerust te stellen (en het irriteerde mij alleen maar) of dat hij zijn spanning weg floot, dáár ga ik dus niet achter komen . . . Om een uur of vijf in de middag waren wij weer thuis en de honden door het dolle heen, niet normaal meer. Roos heeft zo'n beetje alles in haar lieftallige mondje gehad wat zij niet mag hebben. En Maura? Ik heb nog nooit zo'n lastige hond tijdens een loopsheid gehad! Geen seconde rust had zij, liep maar te piepen en onze aandacht te trekken. Wij weten wel wat zij wil, maar dat willen wij niet. Ik heb niet eens de 'Voice of Holland' af gekeken want ik was het zat. Hup naar bed, afgelopen met dat gezanik. Vandaag weer een nieuwe dag en ik ben benieuwd, Dick is een grote ronde met hen aan het maken en ik hoop dat zij helemaal afgemat terug komen. ---------- Vrijdagmorgen 16 december, onderweg langs een Duitse autobaan. Eerst nog even over gisteren. Alweer liep alles heel voorspoedig, wat een superhonden hebben we toch! Daarna nog een lekker bakkie bij de uiterst gastvrije fam. Muskat gedronken en toen terug naar ons bosplekkie. Een heerlijke rustige avond en net zo'n nacht. Bij het wakker worden, werkelijk ontzettende stortregen. Nee, geen kerstmarkten met Bratwurst voor ons . . . Dick heeft de meiden 1x goed uitgelaten en we gaan lekker naar huis. Kijk, als het nou prachtig winterweer zou zijn is het wat anders maar om in de stortregen over een kerstmarkt te dweilen, nee geef mijn portie maar aan fikkie. En dan zie je plotseling een strooiwagen en langzamerhand werd het duidelijker, We komen door gebieden waar het vannacht heftig gesneeuwd heeft! Strooi en veegwagens overal. Ja en je kunt het geloven of niet, sneeuw maakt mij blij! Haha en dan begint vanaf nu het grote afwachten . . . ----------- Donderdagmorgen 15 december. Net een prachtige boswandeling gemaakt van ruim twee uur, rondom ons mooie overnachtingsplaatsje in het bos van Asslar. Ook grappig want dit is het jachtgebied van jager Ulli! Hier gaat pappa Marlon dus heel vaak op jacht. Onze meiden vinden het hier ook helemaal te woepie want het wemelt hier van het wild. Toen wij hier gisteravond in het pikkedonker aankwamen stonden er twee, en lag er één ree in op het veld midden in het zicht van onze koplampen! Vanmiddag hebben wij om half vier weer afgesproken en het moet zeker lukken want Maura kan haar gedachten niet bij het jaagwerk houden momenteel . . . Telkens heeft zij last van haar automatische staartklapgedeelte en verveelt hoofdzakelijk Muisje er mee. Die dat niet op prijs stelt . . . Vanmorgen om een uur of 7 lag Maura zelfs te piepen, wat wij nog nooit mee gemaakt hebben, zo verliefd is zij! Wij hebben besloten om vannacht hier ook nog op dit heerlijke bosplaatsje te blijven staan, anders rijden wij in het donker terug en dat is niet zo leuk en bovendien niet nodig. ----------- Woensdagmiddag 14 december. Om 13.00 uur uitslag Pg, 8,6, prima dus! Om half drie was de trouwerij en het is allemaal perfect verlopen. Maura en Marlon vinden elkaar superleuk! Morgen middag doen we de trouwerij nog een keer dunnetjes over . . . voor de zekerheid. En dan, waarom zo weinig bericht van mij. Ik heb &^%$# GEEN internet. Het uploaden van het tegoed hier in Duitsland van onze dongel blijkt niet eenvoudig . . . jaja je moet een adres in Duitsland kunnen overleggen en dat moet zelfs schriftelijk bevestigd worden!!!! . . . allemaal bureauctatie . . . het is niet anders. Gister heb ik nog net mijn dagboekje kunnen wegsturen met de euro die dus nog op de dongel stond . . . Dus kon ik ook mijn mail niet beantwoorden, sorry! Er wordt aan gewerkt, het is niet anders. We gaan nu koffie drinken bij Ulli en Gina, hmmm met natuurlijk lekkere kuchen . . . Eerst even de honden pipi machen. Het is nu woensdagavond en we zitten lekker in het campertje en internet doet ut, BEDANKT JANINA! En wat was het weer gezellig bij Ulli en Gina! JAHA zonder mankeren startte de camper . . . ----------- Dinsdagmorgen 13 december. Duitsland. Even bijpraten. We staan op een mooi officieel camperterrein bij een slot. Toch ook wel nadelen hier . . . de konijnen vliegen om je oren, de autobaan loopt hier eigenlijk vlakbij (eng dus), en het is, bleek vanmorgen, dé hondenwandelplaats voor de omgeving . . . Nog even over gisteren, want bij de Zwartjes lijkt er wel niets normaal te verlopen. We waren heel vroeg op, half 7 en we wilden om 8 uur vertrekken, om 9 uur afspraak bij de dierenarts in Ermelo. Tot kwart over 8, ja waarom zijn we nou altijd een kwartier te laat, liep alles op rolletjes. Totdat Dick de camper startte . . . geen beweging in te krijgen. Vanalles geprobeerd. Niets. Uiteindelijk heb ik op een moeilijke manier de camper met onze andere auto achteruit van het terrein getrokken, Dick achter het stuur van de camper. Dodge er naast gezet en met startkabels geprobeerd te starten. Niets. Dierenarts gebeld, we komen een half uur later. Accu uit de camper, accu van de Dodge er in. Niets. Weer uitgebouwd. Intussen ben ik met de auto van Wendy naar de dierenarts in Ermelo gereden met alleen Maura. Heen en terug met prikken er bij heb ik er een uur en 10 minuten over gedaan. Laagvliegen door de polder . . . Thuis had Dick de accu aan de 220V gezet. Ja succes, hij startte. Op het moment dat wij weg wilden gaan, inmiddels twee uur in de middag, kregen wij de uitslag van de Pg test, 2.0 . . . nog véél te laag dus. Woensdagmorgen terugkomen en mogelijk daarna naar Duitsland rijden. Wij besloten anders. Gina gebeld, de reueneigenaar, zij heeft voor woensdagmorgen een afspraak bij de dierenarts in Duitsland gemaakt voor weer een Pg test. Hopelijk is het morgen wel zo ver. Ook ben ik heel benieuwd of de auto direct wil starten . . . We rijden vandaag het laatste stukje tot aan Giessen waar wij morgen moeten zijn om half tien. En, ook leuk, het stortregent, daarbij lijkt het alsof wij aan twee nieuwe accu's toe zijn met de camper (heel duur), de stroomvoorziening is momenteel, zeer zachtjes uitgedrukt, niet echt geweldig. Ik denk dat wij na de trouwerij dus lekker terug naar huis gaan. Dag leuke kerstmarkten met braadworst . . . ---------- Zondagmorgen 11 december. God, wat gaat de tijd toch snel. Dick is nu met de meiden weg en hij heeft beloofd om een zo schoon mogelijke wandeling te maken . . . Een beetje aarzelend heeft Maura haar fietsje buiten gezet . . . zal eens tijd worden . . . Toen ik net mijn mailbox opende werd ik weer emotioneel. Vriendin Inge gaat de goede kant op! Binnen twee weken gaat zij naar een revalidatiecentrum in Zwolle. Daar zijn meer mogelijkheden om haar te begeleiden naar een zo optimaal mogelijke toekomst! Hoe is het toch mogelijk, zij heeft ruim twee weken op de IC gelegen en nu gaat de ontwikkeling best behoorlijk snel. Nou moet ook gezegd worden, Inge is een enorme knokker, een prachtmens! Verder heb ik gewoon niets te vertellen vandaag. Hondjes zijn, zoals altijd, lief en ondeugend. En vooral Roosje heeft het op de kerstversiering gemunt . . . genoeg gezegd hè . . . ---------- Zaterdagmorgen 10 december. Dat was wel even een omschakeling gisteren, zo maar even nog twee vrije dagen er bij. Gek hè, maar zo voelde het! Toch kon ik makkelijk weten dat het zo ver nog niet is, dat is goed aan het gedrag van Maura te merken, haar fiets staat nog in de kast . . . We gaan nu maandag met de camper naar Ermelo en rijden daarna richting Duitsland en zullen onderweg dan telefonisch de uitslag horen. Op deze manier ben je dus niet te laat . . . Getverdegetver, moesten we vanmorgen alweer de honden afspoelen, stinkend smerig waren zij. Eigenlijk zijn ze dat op dit moment twee keer per dag maar om nou twee keer per dag dit hele ritueel uit te voeren gaat mij te ver. En dat bedoel ik dus, als het echt winterweer is hebben we dit probleem niet! We hebben hier echt heel veel gebieden waar we fijn en vrij kunnen wandelen maar als het een paar dagen fors geregend heeft is het minder leuk. Gistermiddag heb ik maar weer eens wat dagelijkse buiten foto's gemaakt en hier neer gezet! ---------- Vrijdagmorgen 9 december. Alweer vlot terug, om half tien, ook al onderweg hondjes uitgelaten. Dick was solidair met mij en stond ook vroeg op om mee te gaan . . . Hij vond het zielig om mij alleen in het donker weg te laten gaan. Maar ik ben toch een geëmancipeerde vrouw? Ach, ik laat het mij lekker aanleunen, dan kon ik nog een beetje zitten suffen in de auto . . . Andersom had ik lekker in mijn warme mandje gebleven hoor! Maura is altijd een heel makkelijke patiënt, springt zelf op de behandeltafel en laat alles rustig over zich heen komen. En dan nu wachten op het telefoontje hoe hoog de PG is en afhankelijk daarvan bepalen wij wanneer wij weg gaan, het zal wel morgen worden. Vandaag zal ik Maura haar bruidsjurk nog even fatsoeneren, ik wil dat zij netjes aan de hand van pappa naar het altaar loopt om haar bruidegom te ontmoeten . . .  Vrijdagmiddag 13.30 uur. Net de uitslag gehad en het is nog bijzonder laag, 0.7 en het moet zeker stijgen naar 8 willen wij naar Duitsland vertrekken. Maandagmorgen om 9 uur weer in Ermelo zijn voor de tweede test. ----------  Donderdagmorgen 8 december. Met frisse moed begon ik aan de ochtendwandeling, je knapt daar meestal van op als je je wat kachelig voelt. Het eerste stuk was dat ook zo maar toen ik het idee kreeg dat er steeds meer gewicht aan mijn benen begon te hangen, ben ik omgekeerd. De honden hebben zich desalniettemin enorm vermaakt, ze hebben de beentjes onder hun lijfjes uitgerend. Muisje heb ik tijdens de wandeling maar even gezien en dat was op grote afstand, ver weg in een boerenveld. Toen Dick gistermorgen thuis kwam was ik niet echt blij. De meiden waren zo verschrikkelijk smerig dat er maar één ding op zat. Achter buiten de slang uitrollen en allemaal afspuiten, jaja, met warm water hoor . . . Nou vind ik dat afspuiten niet zo erg maar dat afdrogen . . . pff. Gisteravond hebben we toch wel weer moeten lachen om die slapstick hier. Ik ging pannenkoeken (jawel die 'n' hoort er tussen) bakken. Telkens eten wij er samen een op en de volgende staat op het gas. Het bleek dat die zwaar geblakerd in de pan lag en een stank, heel erg. Ik ren de keuken in, smijt die zwarte plak in de gootsteen en deed nieuw beslag in de pan. Dick morrelde aan het bovenraampje om dat ook open te zetten en gelijkertijd zag ik dat Emma die zwarte plak uit de gootsteen probeerde te vissen. Een geluid in de kamer zorgde er voor dat ik snel naar de tafel vloog en daar stond Maura de borden af te likken . . . Dit gebeurde dus allemaal in een mum van tijd . . .  En vanmorgen? Tijdens het ontbijt rolde Roos de kong onder de kast en dan kun je gerust op staan want je hebt geen rust . . . dus met moeite (ben geen 18 meer) hees ik mij onder de kast om die kong, die inmiddels een stuk verder op was gerold, te pakken te krijgen. Ik hoorde een klap, keek op en zag dat Roos ondertussen mijn beschuitje stond op te eten van de grond . . . Never a dull moment . . . Morgenochtend weet ik niet hoe laat de krabbel komt want ik moet al om tien over 8 in Ermelo zijn voor de progesterontest . . .  ---------- Woensdagmorgen 7 december. Zo, hoe vinden jullie de kerstoutfit? De puppybladzijde moet ik nog. Ik denk dat jullie geen idee hebben hoeveel werk hier in zit, reken er maar op dat dat heel wat uurtjes zijn. Nou doe ik natuurlijk ook niet veel dingen liever dan lekker creadoën op mijn leppie, maar toch!  En dan zal ik vandaag weer eens besteden aan het beantwoorden van leuke mailtjes . . . sorry jongens, ik had geen tijd . . . Na de middagwandeling van gisteren trakteerde Maura mij weer eens op een zootje van die klittenbollen in haar franjes, het was bar. Wanneer begint de winter nou eens? Ik heb wel gezien dat op ons geliefde plekje in Zweden het al lekker wintert en o wat zou ik dat graag eens willen meemaken! Voor vandaag wordt er een pak sneeuw verwacht en dat volg ik op een webcam in die buurt. Enuh, ja ik weet nog meer mensen die kwijlen bij die gedachten . . . Maar voorlopig zit ik zelf hoestend en proestend op mijn stoeltje, lopen doe ik met zwabberbenen, en voel mij allerminst topfit. ---------- Dinsdagmorgen 6 december. Zo, dat was pittig vanmorgen, heftige hagelbuien kregen Wendy en ik over ons heen en gelukkig liepen wij net in de luwte van de bomen. Jari, de Oud Duitse herder van Wendy had weer een wandeling met een missie . . . het aanpakken en corrigeren van twee setters, Emma en Roosje . . . Nee Maura en Muisje zijn nooit het zaadje bij haar, daar heeft zij diep respect voor. Emma en Roos zijn er niet van onder de indruk en zijn ook niet bang maar het belemmert hen wel in het ongestoord kunnen rennen. De hoest bij Roos is ook alweer helemaal over, gelukkig want het is een naar geluid. Maura is nu op dag 7 en het begint te kriebelen. Ik heb besloten om donderdag te laten prikken. Dick is met de generator van de camper aan het stoeien. Hij heeft hem er onder vandaan gehaald want hij liep niet lekker, hij stotterde. En in dit gekke huishouden is hij hem gewoon 'midden' in de kamer aan het schoonmaken . . . Dat ding moet het natuurlijk wel goed doen want je kunt niet zonder stroom in de camper. Ahh Wendy  maakte mij er op attent dat ik een behoorlijke fout gemaakt had bij de foto's van de Winner . . . ik had per ongeluk Roosje vermeld bij één van de foto's . . . hahaha en die deed niet eens mee . . . Ik heb het al verbeterd hoor! ---------- Maandagmorgen 5 december. Gisteravond weer een oergezellige avond bij vrienden gehad en het rozenkind hadden we mee. Aanvankelijk zouden wij alle honden meenemen en samen gaan wandelen. Maar ja Maura is loops en zij wonen in een mooi stukje NL, maar wel waar veel mensen met honden lopen en dat leek mij toch niet zo'n goed idee. Ik had er zelf niet eens meer bij nagedacht want hier is een loopse dame geen punt, ruimte zat om ergens rustig te wandelen! Onze vrienden hebben Fanny, die in haar 13e levensjaar wandelt in een perfecte conditie, en Mac, een jonge, heerlijke, spontane knul, een broertje van Emma. Ook Fanny is een 'Bisontochtje' en is een dochter van onze Eva, waar zij sprekend op lijkt! Roos heeft zich enorm vermaakt met Mac, die ook van een robbertje stoeien houdt, het leek gisteravond wel of het gesneeuw had, de (donkere) vloer lag vol met witte vlokken, dus vriendin heeft vanmorgen wat te doen . . . Deze week hebben we ook Saar weer gezien, zij woont bij andere vrienden van ons, is 10 jaar en een dochter van onze Julia. En het leuke is dat wij altijd zo hartelijk en speciaal begroet worden door 'onze' honden, dat blijft kennelijk en is toch zo lief! Vandaag is Maura op dag 6 van de loopsheid en ik wil woensdag voor het eerst progesteron gaan prikken. Het zal dit weekend wel richting Duitsland worden! ---------- Zondagmorgen 4 december. Wat een leuke, maar vooral slimme reacties op mijn stukje van gisteren! Carla wist toch echt wel de juiste zoektermen in te voeren! Ik heb de foto's op de site gezet zodat jullie zien wat ik bedoel. Ja 'gewone' jasjes (dekjes) heb ik ook nog maar dat wil je niet weten wat we daar al mee meegemaakt hebben . . . zoektochten door het bos omdat er eentje een jas verloren was . . . Ook hebben zij échte regenpakken, maar ook daarmee zien zij kans om gewoon nat te worden . . . Mijn honden zijn nou eenmaal niet 'gewoon', dat heb ik vanmorgen wel weer gezien. De konijnen werden weer van hun zondagsontbijtje weggestuurd . . . Iemand viel het eens op dat mijn honden altijd van die brede billen hebben, nou ik weet wel waarom hoor! Met Muisje was het ook nog een stunt vanmorgen. De setters had ik al in de auto gezet toen ik met Muisje los, naar de auto ging. Bij ons nog op het pad, zo'n 50 cm van de hoek, kwam een kat met vogel in de bek er plotseling aan . . . Muisje keek net de andere kant op en ik zei gelijk 'Muisje kom', zij keek naar mij, deed haar snel aan de lijn en gelijkertijd zag zij poes met muis wegrennen . . . Ik weet zeker dat, als zij nog los was geweest, ik voorlopig niet in de auto had kunnen stappen . . . ----------   Zaterdagmorgen 3 december. Daar ging Dick, gehesen in regenpak . . . met een beetje leedvermaak zag ik het aan . . . De deuren rammelen af en toe in de sponningen, een herfstgeluid vind ik dat. Toch heeft het wel wat, dan is het lekker knus thuis. Maar ja, hondenmensen moeten het 'weer' wel een aantal keer per dag trotseren, en dat zijn we gewend. Het deed mij vanmorgen denken aan Noorwegen, daar heb ik prachtige stretchpakjes voor honden gezien (ja lach maar hoor!) Er ligt daar natuurlijk ook zoveel sneeuw en ook daar krijgen honden van die sneeuwklonten in hun vacht. En daar hebben ze van die mooie pakjes voor! Ik had die dingen ook voor onze meiden willen kopen maar helaas (Dick blij) deden onze betaalpasjes het daar niet . . . en ook geen bank in de buurt. Die pakjes zijn niet waterdicht maar van een soort dunne rekbare stof, ideaal dus met sneeuw! Ik heb wel het merk opgeschreven maar het briefje is zoek geraakt. Van alles al geprobeerd om het te googelen maar vind geen 'hits'. Ach misschien komen wij nog wel eens in het noorden . . . ----------  Vrijdagmorgen 2 december. Net heerlijk gewandeld en tegen de verwachting in, helemaal droog! En tóch zit ik nu met natte ogen en wangen van tranen dit stukje te tikken. Er was een berichtje van Han, de man van vriendin Inge, die een ernstige hersenbloeding heeft gehad. Het is een opwekkend mailtje, godzijdank. Het gaat ietsje vooruit met haar en vandaag wordt gestart met de revalidatie. Ze mag even op een stoel zitten! Zij heeft 2.5 week op de IC gelegen en ligt nu op een 'gewone' kamer, een hele vooruitgang dus! Zij herkent mensen en eet ook weer zelf, wat een enorme opluchting! Én, zij vindt het een feestje om kaarten te krijgen en daar ben ik ook blij om want dat is het enige wat ik zelf voor haar kan doen! Hoewel dit natuurlijk niet over hondjes gaat wilde ik dit gewoon weer effe kwijt want ik weet hoeveel mensen met ons mee leven en ook Inge kennen! Gistermiddag wilde ik mij met een 'Jantje van Leiden' afmaken met de wandeling . . . en ging even naar de Bosweg, een saai stukje waar de meiden wel op een normale manier, maar even snel, uitgelaten kunnen worden. Het stortregende. Toen de dames uit de auto stapten voelden zij letterlijk en figuurlijk nattigheid. Zij keken mij aan met een afwachtende blik maar weigerden om snel een plasje te doen. Even hoopte ik er op dat zij dat deden omdat het stortregende. Nee, dat bleek het niet te zijn, en daar ging ik, het baggerbos in. En de meiden? Totaal geen last van de regen en net zo actief als altijd. Zij weten ons precies te krijgen in de hoek (van het bos) waar zij ons hebben willen . . . ---------- Donderdagmorgen 1 december. Het begin van de nieuwe maand begin ik nu met een leuke berichtje . . . jawel Maura is loops! Elke dag test ik haar en dat doe ik met een natte (ja hoor, wel warm water anders schrikt zij zo . . . ) tissue tegen haar pruim te drukken. Elke speldenprik bloed zie je dan duidelijk uitvloeien. Als je dat dan ziet maakt je hart een sprongetje en beginnen al de radertjes in je hoofd op volle toeren te draaien! Allereerst wat mensen in lichten die daar ook op wachten, reueneigenaar een seintje geven en dan de agenda pakken. Wanneer progesteron prikken? Wanneer vertrekken naar Duitsland? Wanneer worden de pups geboren? Zekerheid dat wij de vuurwerkherrie in eigen land kunnen ontnappen, kortom, werk aan de winkel! O ja, Roosje heeft inderdaad een lichte vorm van kennelhoest. De dierenarts vond het van de week al verstandig om voor de zekerheid maar een anti biotica kuur mee te geven, gelukkig maar! Gisteren heeft zij de eerste pillen al gehad. ----------  Woensdagmorgen 30 november. Roofje is weer vrij! Toen wij hem loslieten, exact op de plaats waar Dick hem opgeraapt had, vloog hij met snelle vleugelslagen heel hoog, eenmaal daar, liet hij zich prachtig zweven op de luchtstroom, het was net alsof hij heel blij was (maar dat willen we ook graag zien natuurlijk!) Zo mooi om te beleven (kippevel)! Toen we hem ophaalden zat hij al in een kooi en hij liet duidelijk  merken dat hij het er niet mee eens was. Ik reed en Dick hield hem op schoot in de kooi en als wij langs bomen reden ging hij stuiteren in zijn kooi. Dick legde een jas over hem heen en dat gaf hem rust. Maura heeft ook de APK keuring weer met lof doorstaan, gelukkig (Muisje ook). Goed door gesproken hoe wij gaan handelen ivm pupjes. Volgende week is het 8 maanden geleden dat zij loops was, niet abnormaal voor haar, maar we zitten er zo op te wachten . . . Hebben jullie gisteravond ook de prachtige natuurfilm op de tv gezien? Ik wel, en Roosje ook . . . En ik kon het niet laten om er weer foto's van te maken. Ook de foto's van 'go roofje go' moet ik nog bewerken en op de site plaatsen. Komt vandaag hoor. Nou Til, wat hebben wij lekker handig afspraken gemaakt samen . . . pfff . . . ---------- Dinsdagmorgen 29 november. Jeetje nog geen half negen in de morgen en ik zit al te tikken. Dick is met de meiden op stap. Het gaat vandaag een druk maar ook leuk dagje worden. De auto rijdt vandaag met ons richting Veluwe. Koffie drinken en lunchen bij vrienden en tussendoor naar de dierenarts waar Maura en Muisje geënt gaan worden. Tevens bespreken hoe of wat tijdens de eventuele dracht van Maura, met in ons achterhoofd de situatie van de vorige keer. En . . . we gaan natuurlijk roofje weer loslaten, fototoestel in de aanslag, want dit gebeurt je natuurlijk niet vaak! Nou de nieuwe speel is een groot succes! Ook Emma vindt hem helemaal leuk en dat vind ik best wel wonderlijk. Neem nou Roos, houdt niet van knagen op échte kauwdingen maar dit 'bot' van Nylabone vindt zij geweldig! Sinds vanmorgen hoor ik Roosje wat hoesten, zou dat nu al kennelhoest kunnen zijn, meegenomen van de tentoonstelling? Komt goed uit dat wij straks naar de dierenarts gaan, dan kan ik het gelijk even 'meenemen'. Leuk hè, de NS fotopagina! ---------- Maandagmorgen 28 november. Net heerlijk gewandeld met de zon op sommige stukken in de rug! En bij thuiskomst een leuk telefoontje . . . een belletje van de dierenarts dat het met roofje weer goed gaat! Hij eet weer helemaal zelf en is niet meer te benaderen, JIPPIE! Morgen, vandaag geen tijd, gaan wij hem ophalen en hem weer op zijn oude stek loslaten, zo leuk, daar verheugen wij ons echt op! Gisteren een drukke, maar ook leuke dag. Al vroeg met de trein naar Amsterdam en ik had Roosje mee. Ongelofelijk, voor het eerst in de trein en zij deed alsof zij dagelijks met de trein mee gaat! Alles ondergaat zij altijd zo ontspannen, prachtig, ik denk dat ik echt nog nooit zo'n stabiele hond gehad heb . . . Tussendoor nog een stuk met de bus, wat een plezier met haar! En dan de Winner. Eigenlijk altijd een soort ontmoetingsplaats, mensen die je lange tijd niet gesproken hebt kom je daar weer tegen, veel van de 'oude garde'. En dat geeft weer zo'n soort van vertrouwd gevoel. Natuurlijk heel mooie honden gezien die één ding gemeen hebben, zij zijn allemaal de liefste van hun eigen baasjes! De 'hebbedingetjes' vielen mij tegen. Veel van die meuk die je altijd ziet zoals grote zakken met kluifwerk etc, honderden hondenriemen (nee von, niet kijken, je hebt al zo'n grote collectie in alle soorten en kleuren), en veel, heel veel bedden. (Bijna) niets gekocht dus. Alleen een 'speel' voor Roos die hopelijk Engelse Setterproof is . . . Ik had Roosje mee omdat Dick mij halverwege de middag kwam ophalen omdat wij naar de verjaardag van onze kleindochter gingen. En mij leek het wel makkelijk om dan een vermoeid bloemetje te hebben  . . . De andere meiden had hij ook mee dus voor wij feest gingen vieren hebben we eerst de honden nog even laten rennen in Spaarnwoude, daar eten gegeven zodat zij weer even vooruit konden en wij rustig (haha in zoverre dat mogelijk is op een kinderverjaardag!) konden zitten! We kwamen om een uur of 11 in de avond thuis en ik was helemaal afgedraaid. ---------- Zaterdagmorgen 26 november. Onze honden blijken dus niet de enige te zijn die wel eens de trapperitis hebben! Ik weet nog dat ons teckeltje Lotte vroeger, als zij de trapperitis had, als een gek over de nylon vloerbedekking wreef met haar voetjes . . . die werden dan ook nog eens gloeiend heet! Dan denk ik dan trouwens ook weer aan het feit dat wij toen vloerbedekking hadden, jawel met 3 honden! Hoe komt een mens zo onverstandig? Ja ik weet wel waarom, we hadden toen een huurwoning en daar mocht je geen tegels neerleggen. Later hebben we dat toch gedaan en er eerst een ondervloer op laten leggen, was wel slim! Maar goed nog even over die enge trapziekte (overdreven hoor) Iemand gaf het advies, 'even' wassen met zeep. Ik denk dat dat misschien wel zou kunnen helpen, ik heb wel eens afgespoeld alleen met water maar het effect was nihil. Daarbij vind ik het wel een beetje veel werk om 16 voetjes te wassen als ik thuis kom van een wandeling en dan snak naar een bakkie koffie . . . Ik denk dat er morgen geen krabbeltje komt want ik ga al vroeg weg, weer eens een half dagje naar de Winner, een grote hondententoonstelling in de RAI. Nee niet omdat ik showen zo leuk vind maar wel om mooie (uiterlijk) honden te zien en lekker naar spulletjes te koekeloeren. ---------- Vrijdagmorgen 25 november. We hebben geluk gehad vanmorgen, toen wij (Wendy en ik met alle honden) terug kwamen bij de auto begon het te regenen. Wanneer komt de door mij zo gewenste winter nou eens? Gisteren kreeg ik het bericht dat het met Roofje weer wat beter gaat! Hij wil nog niet zelf eten maar is flink actiever aan het worden en protesteert bij het dwangvoeren. Ook is hij inmiddels weer wat dikker geworden want hij was sterk vermagerd. Momenteel heeft Emma de trapperitis en dat is heel vervelend. Als zij namelijk stevig op jacht geweest zijn is het net of hun hoofdje nog niet tot rust komt of misschien is het omdat zij zo door al die stekelstruiken rennen. Zij loopt na de wandeling maar heen en weer, gaat liggen, staat weer op, kleedjes worden uit manden getrokken en daar gaat zij dan één tel bovenop liggen. De anderen vertonen dit gedrag ook wel eens, sterker nog, onze Lotte, de ruwhaar teckel, had dat ook altijd. kortom, ik vind dit gedrag voor de honden vervelend maar voor mijzelf super irritant . . . ----------  Donderdagmorgen 24 november. Das andere koek vanmorgen, weer helder buiten! Nu hoop ik maar één ding, en dat is dat Dick straks niet weer met een verrassing thuis komt . . . Met Roofje gaat het niet echt goed, hij wil nog steeds niet zelf eten, hij is ernstig verzwakt. Afwachten dus. Gistermiddag is Dick Muisje tijdens de wandeling een behoorlijk tijdje kwijt geweest, niet iets om ons echt ongerust over te maken. Maar later, midden in de kamer zagen en roken wij wel waarom . . . Zij had mensenpoep gegeten en dat viel haar denk ik heel slecht . . . Gatverdamme, de producent van dat gedrocht zou zich een slag in de rondte lachen als hij hoorde dat zijn productie bij ons midden in de kamer lag, het was verschrikkelijk, zo'n stank! Volgens ons komt het steeds meer voor dat mensen buiten poepen. Dit was 'vroeger' nooit of in ieder geval niet zo vaak. Er zijn nu natuurlijk ook veel meer joggers, trimmers, fietsers en nog meer van dat beweeglijke spul buiten. Sorry mensen maar ik háát buitenpoepers (nou, niet het 'buitenpoepen', maar wél 'het niet even begraven'). Ik zou willen dat er eens een enquête gehouden werd over ergernis nummer 1 en dat ík ondervraagd werd . . . Maar waarom word ik eigenlijk nooit ondergevraagd?????? ---------- Woensdagmorgen 23 november. Wat een mooie foto's hè van de buizerd! Straks ga ik even bellen hoe het met hem is. Roofje heeft geluk gehad dat Dick op zijn pad kwam, ik had hem niet durven oppakken . . . Toen wij gisteren bij de dierenarts waren heeft Roosje, in de auto, de inhoud van mijn kleine rugzakje geïnspecteerd, daar moest nodig eens opruiming gehouden worden, is mijn portemonnee van plastic of van leer, zijn briefjes van tien eetbaar, en is die biebkaart nog wel geldig, ook is één schouderriem wel voldoende . . . Wat een duiveltje is dat toch! Had ik maar niet zo stom moeten zijn om hem per ongeluk bij haar te leggen, toch? Gek, ik kan daar warm noch koud van worden, van zo'n actie, door de wol geverfd denk ik. Er zijn erger dingen die mij momenteel bezig houden. Ik heb vanmorgen een heerlijke lange wandeling gemaakt en de terugweg was nog mistiger dan de heenweg. Het duurt wel heel erg lang met dit weer. ---------- Dinsdagmorgen 22 november. Wat een zootje hè gisteren? Maar nu is er weer rust in de tent. Gisteren had ik ook nog willen schrijven over Inge, waar ik het vorige week over had. Zij ligt nog steeds, in weliswaar redelijk stabiele toestand, op de IC. Ik had een kaart voor haar gemaakt met een foto van één van haar honden en was benieuwd of zij hier op zou reageren. Zij is namelijk wel weer 'bij'. Tot onze grote vreugde herkende zij haar hond en fluisterde zacht haar naam! En wat is iedereen hier blij om, geweldig toch! Ik denk dat je in deze situatie blij moet zijn om elke minimale positieve ontwikkeling, en hoe de toekomst er uit gaat zien is natuurlijk nog helemaal niet te zeggen. Maar dat het nooit meer wordt zoals het was, is wel duidelijk. Verschrikkelijk. En dan nu iets leuks. In het hartstikke leuke blad 'Hondenleven' staat een foto van Roosje! Deze had ik in het voorjaar gemaakt en opgestuurd, zij staat op blz. 16 van het decembernummer! Now, never a dull moment in this family . . . ik had iets te vroeg gejuicht . . . Net toen ik bovenstaand stukje getikt had hoorde ik Dick aankomen, hij was net een half uur weg. Alarmfase 1, foute boel, iets met één van de honden . . . Ik vloog naar de deur en daar stond hij al, met een buizerd in zijn armen. De vogel liet zich vóór hem uit een boom vallen en viel met gespreide vleugels in het riet, waar hij bleef liggen. Toen Dick bij hem kwam rolde hij zich op zijn rug en kon hij zonder problemen opgepakt worden. Niet normaal dus. Gelijk naar de dierenarts in Ermelo gebeld waar wij hem toen naar toe gebracht hebben, alweer in dichte mist. De buizerd leek niet gewond te zijn en dat constateerde Martine Carrière (dierenarts) ook. Hij leek uitgeput te zijn. Hij is daar nu voor observatie, wordt weer op krachten gebracht en als het goed met hem gaat halen wij hem weer op om hem weer op zijn oude stek terug te zetten. Het is hier ook al dagenlang heel mistig en misschien kon hij nu moeilijk een prooi vinden, het zijn natuurlijk ook 'ogenjagers'. Wat een boeiend gezicht om zo'n dierenarts zo professioneel bezig te zien met die grote roofvogel! Enuh, ik had weer een fotografeerobject . . . ---------- Maandagmiddag. Sorry A. B. C. etc. . . .  Vanmorgen kwam ik er echt niet meer toe om te uploaden, we waren al een beetje laat. Nu net thuis gekomen en op de terugweg lekker een rondje 'Roggebotzand' gewandeld en de dag is alweer (bijna) om. Maandagmorgen 21 november. Ja, ik heb het al eens geschreven, soms 'moeten' wij ook iets waar je niet met 4 honden aan kan komen douwen. Zoals gisteren. Wel had ik er ter vermaak eentje mee naar binnen . . . Daarna gingen wij met de meiden, die al die tijd in de auto gezeten hadden, naar de heide. Toen werd ik wel weer even met mijn neus op de Hollandse feiten gedrukt, allemaal beperkende maatregelen. Verboden dit en verboden dat, honden aan de lijn i.v.m. de grote grazers. Gelukkig was het erg mistig daardoor zagen wij de grote grazers niet, dus de meiden hebben lekker los gelopen . . . Verbazend vind ik het dat 1.5 miljoen honden met minimaal evenzoveel baasjes moeten wijken voor die grote grazers en volgens mij is dat omdat ze hier in NL te beroerd zijn om die paar postzegels aan natuur zelf te onderhouden . . . Daarna hebben we weer gezellige uurtjes met vrienden doorgebracht en moesten wij in de avond in een dichte mist naar huis.  Eigenlijk had ik wat meer om hier neer te zetten maar ik 'moet' nu weg, morgen verder. ---------- Zondagmorgen 20 november. Dick is de meiden aan het verwennen. Hij is weer naar het gebied van gisteren en hoopt uiteraard dat de jagermannen nog met een kater in bed liggen . . . Nou, ik zeg wel 'verwennen', maar wij vinden het normaal dat honden elke dag minimaal één keer een heerlijke wandeling maken zonder aan een lijntje te lopen. Ik weet dat het heel vaak anders is, dat zie ik hier in de buurt wel. Honden die elke dag een paar maal, aan de lijn, hetzelfde blokje om lopen. Gelukkig zijn mijn trouwe lezers niet zo . . . Zelf gaan wij twee maal per dag met de honden wandelen en dat is een drill die er al in zit zolang als wij setters hebben, jawel sinds 1973! Goh als ik dat getal zie staan voel ik dat we oud worden, het lijkt wel uit een geschiedenisboekje . . . Al onze afspraken worden altijd afgesteld op 'hondenlooptijden', haha zij mogen vooral niets te kort komen! Verder heb ik momenteel niets te babbelen, ik heb een paar super spannende boeken uit de bieb en die kerstkaarten dansen maar door mijn hoofd, wachtend op een persoon met met inspiratie. Best leuk hè, de mistfoto's van gisteren? ---------- Zaterdagmorgen 19 november. Vol goede moed begon ik aan de wandeling vanmorgen, in gezelschap van mijn fototoestel, YES, ik heb hem alweer gerepareerd terug! Het was erg mistig maar ik zag dat de zon wel snel door zou komen, leuk voor foto's. Toen ik halverwege mijn wandeling was, nog steeds  mistig, hoorde ik vlakbij mij, aan de andere kant van het water, droge knallen . . . Ik twijfelde eventjes want iets verder op ga ik over het water en kom ik bij ons geliefde gebiedje waar de meiden zich een slag in de rondte racen omdat er veel wild zit. Precies dáár waren zij dus (weer) aan het jagen. Nogal luid riep ik de honden en hoopte dat de jagers mij zouden horen. Inderdaad hoorde ik hen vlak daarna naar elkaar roepen. Maar inmiddels was mijn plezier er af, Muisje had ik al aan de rollijn gedaan want ik ben o zo bang dat zij haar voor een vosje aanzien . . . Ik besloot om te draaien en aan de andere kant van de weg mijn wandeling voort te zetten en de jagers hun pleziertje te gunnen. Toen ik daar bijna was zag ik dat de jagermannen dezelfde gedachten hadden . . . Einde wandeling, ik ben in de auto gestapt en naar huis gereden, vanmiddag maar een langer rondje. Ik heb wel wat leuke mistfoto's gemaakt! ---------- Vrijdagmorgen 18 november. Haha nee hoor die staleigenaresse leest mijn dagboek niet, hoewel, you never know . . . Wel een andere staleigenaresse . . . maar die heeft geen kippen . . . Zoals jullie wel gezien hebben, ik begin een klein beetje in de puppystemming te komen, nu de loopsheid nog . . . Hoewel ik eigenlijk heel andere dingen te doen had ben ik gistermiddag lekker digitaal gaan knutselen. Ook heb ik veel tijd besteed aan het fatsoeneren van Maura en Roos, nu vandaag alleen Emma nog. Als ik dan die hoofdjes gekortwiekt heb vind ik ze weer zo mooi! En toch zijn er veel mensen die een pruikje bij een Gordon leuk vinden, en dat terwijl zij getrimd zo'n prachtig adellijk hoofdje hebben, nou ja, ieder zijn smaak natuurlijk! Het verschil tussen een Gordon- en een Engelse Setter is dat de Engelsen korte geknipte oortjes hebben. En heel gek, het is maar net wat je gewend bent, ik vind lang haar niet eens mooi bij een sproetenkop, en van de Gordon vind ik het juist weer heel mooi! Ook heb ik nog wat huisfoto's gemaakt van Roosje, ja weer van die vlekkenbek . . . Zij is de jongste en doet gewoon heel wat ondeugende dingetjes die ik leuk vind voor op een foto. De andere meiden zijn wat dat betreft al zo bezadigd . . . Het gaat  zo snel, zo heb je een pupje, je ademt een keer en ze zijn groot! ---------- Donderdagmorgen 17 november. Vandaag had ik half geluk, het heeft wel gevroren, het dorp zag er uit als een vrieskistje maar ook dikke mist. Het gekke is dat het in het bos niet zo mistig was. Het was een heerlijke temperatuur en je kreeg er een lekkere frisse neus van! Aan het eind van de wandeling loop ik door een dicht stukje bos, wat grenst aan het stuk waar een paar paardenstallen staan (o.a. van Wendy) De stal waar ik het het meest dichtbij kom, heeft een kippenhok met van die mooie grote witte sierkippen die schattige sokken aan hebben. Roos vindt het daar heel spannend, de kippen vindt zij wel grappig maar nog meer de kippenkeutels die de kippen door het gaas naar buiten gooien tijdens het graven. Zij loopt altijd lekker te smikkelen daar aan de buitenkant van de ren terwijl die kippen parmantig langs haar lopen. Vandaag liep ik nog in het dichte stukje bos toen ik een hoop gekakel hoorde . . . chipzzzz, volgens mij is Roos daar al . . . Muisje had ik aan de rollijn en Maura en Emma renden met een ongerust gezicht om mij heen. Omdat ik vooral niet paniekerig wilde doen versnelde ik een beetje mijn pas, en uit het bos komend keek ik naar links . . . waar ik witte kippen zag fladderen . . . Met alle beheersing die ik nog kon opbrengen riep ik eerst 'ROOSJE DEEEEEZE KANT, terwijl ik de anderen alvast aan een hek vast bond. Wonder boven wonder, hoe is het mogelijk, Roosje kwam gelijk naar mij toe rennen, was helemaal vrolijk, terwijl de kippen rondom haar fladderden! Ik zag geen bloed aan haar smoeltje en de anderen meiden snuffelden niet aan haar dus werd ik bevestigd dat zij niets gepakt had. Van Roosje kan ik er eigenlijk wel op rekenen dat zij die kippen niets doet. In zo'n geval had Muisje al het kopje van het rompje gescheiden en Maura en Emma hadden de kippen minimaal uitgekleed . . . Gelukkig was staleigenaresse er (nog?) niet want zij is namelijk niet zo mals als haar kippetjes . . . Kennelijk waren zij vergeten het hok dicht te doen. ---------- Woensdagmorgen 16 november. Bedankt voor de lieve reacties. Ik wil nu weer overgaan tot de orde van de dag, althans in de Krabbel. Als er iets te melden valt over nare dingen, is dat hier wel te lezen. Dick is nu met de meiden de ochtendwandeling aan het doen, de bofkont, het heeft lekker gevroren en de zon schijnt! Eergisteren had hij ook al geluk en ik liep gisteren in de dikke mist. In Zweden hebben we een 'compartimentsverwarmer' gekocht, voor in de auto. Die kon hij mooi uitproberen vanmorgen, binnen een mum van tijd was de auto ontdooid! Zo grappig, je ziet daar allerlei leuke snufjes om de kou de baas te zijn. Nog steeds is Maura niet loops, zij is nu 7.5 maand na de laatste keer. Dat is voor haar niet abnormaal hoor, er zit ook wel eens 8 maanden tussen, maar nu zit ik er eerlijk gezegd wel op te wachten. Dit gaat de tweede maal achtereen worden dat wij met de feestdagen thuis zijn. Aan één kant natuurlijk leuk maar aan de andere kant is kerst vieren in je campertje mét kerstboom en lichtjes ook wel heel knus! ---------- Dinsdagmorgen 15 november. Dit dagboek is ook een beetje privédagboekje geworden en gebeuren er ook in onze directe omgeving dingen waardoor ik geen luchtig honden verhaaltje uit mijn toetsenbord kan schudden. Zoals vandaag. De afgelopen week hebben er 3 mannen uit onze kennissenkring te horen gekregen dat zij kanker hebben. Dit treft je als een mokerslag. Dit komt ook omdat je zelf ouder wordt en wij een tamelijk uitgebreide kennissen/vriendenkring hebben, dus de kans hierop is ook groter. En iedereen, zonder uitzondering, heeft een apart plekje in ons hart. En toen kwam gisteren klap vier. Ongetwijfeld hebben jullie wel eens de naam Inge in één van beide gastenboeken gelezen. Zij is de voormalige trimster van onze meiden en nadat zij verhuisd is naar een ander deel in het land hebben wij altijd contact gehouden. Af en toe neemt zij de meiden onder handen voor een grote beurt, de rest doe ik inmiddels zelf. Urenlange gesprekken hebben wij samen, niet alleen over honden en/of de hondenwereld maar ook over privésituaties. Inge, mijn grote hondenvraagbaak. Zij is geveld. Een paar dagen geleden heeft zij een zware hersenbloeding gehad en nu vecht zij voor haar leven in een ziekenhuis op de IC.  Sorry dat ik ditmaal geen vrolijk hondenverhaaltje heb, maar ik wilde dit toch even kwijt. ---------- Maandagmorgen 14 november. Ik heb mijn woord niet gehouden, sorry. Gisteren geen foto's geplaatst en dát terwijl ik de halve dag (vruchteloos) met mijn leppie voor mijn neus gezeten heb. Ik werd in beslag genomen door het ontwerpen van onze kerstkaarten van dit jaar. Ik denk dat mijn creativiteit op vakantie is want ik heb zoveel in de prullenbak moeten smijten . . . Moet ik nou wel weer die vier honden op de kaart zetten? Zal ik een plaatje van ons geliefde Zweden bewerken? Zal ik de honden een elandendiadeem op hun hoofden zetten, die ik dan nog moet kopen? Zal ik ze in een kerstbal frunniken? Zal ik hen vaag in beeld laten komen . . . kortom, ik weet het nog niet. Ik probeer elk jaar weer iets aparts te verzinnen. Eigenlijk heb ik gewoon teveel ideetjes, dat kan ook nog, laat ik het maar positief bekijken. Ik ben benieuwd wat ik zelf weer voor leuks in de brievenbus ga krijgen! Ik hoop op veel leuke hondenkaarten, het is maar dat jullie dat weten, dus aan de slag met je fototoestel zou ik zeggen! ---------- Zondagmorgen 13 november. Leuke reacties op mijn stukje van gisteren, herkenbaar hè! Het gebeurt niet vaak maar vandaag was (ben) ik blij met de bosvernielers . . . Ik heb hier in de buurt verschillende plekken met afgelegen stukjes natuur waar ik heerlijk met de honden kan wandelen. Ik heb er dus altijd flink de pest in als ik zie dat zij er weer zijn met hun gillende zagen en al die grote voertuigen met die misselijke dikke wielen die mijn paadjes stuk maken. Maar nu is het tot mijn grote vreugde wat anders! In één van mijn plekjes lag een flink stuk totaal onbegaanbaar bos, helemaal overwoekerd. Dat zijn ze nu aan het renoveren en er is een grote waterpartij ingegraven. Ik zie dat het (naar mijn idee) heel mooi gaat worden! Het is bij ons in de buurt en ik zie het al helemaal voor mij, als het warm is kunnen de meiden daar heerlijk het water in! Ik was er gistermiddag ook al en heb wat foto's genomen daar. Vanmorgen ben ik er weer naar toe gegaan omdat het zonnetje zo mooi scheen en ik het gebied nog beter wilde bekijken. Ik heb nog een grappige foto van Emma en Roos gemaakt. Ik geeft toe dat het kwalitatief een slechte opname is (cameraatje is te langzaam) maar ik vind hem toch grappig en zal hem hier vandaag neerzetten. Ik fotografeer nu natuurlijk met mijn kleine camera en dan voel je wel dat je steeds tegen beperkingen op loopt. Het is niet anders, ik ben al blij dat mijn kleine Canon uit de dood is herrezen! ---------- Zaterdagmorgen 12 november. Zoals jullie inmiddels wel weten zijn onze honden gek op vis, of het nou gekookt, gebakken, gedroogd of gerookt is, desnoods rauw en verrot want dan kun je er altijd nog lekker in rollen . . . Maar in het kader van de heropvoeding was het toch nodig om wat maatregelen te treffen. Het is niet leuk als je tijdens je eten begeleid wordt door een song of the dogs. Dit houdt dus in dat er na het eten geen lekkere dingetjes meer uitgedeeld worden, zelfs geen stukje vis. Ja het gaat ons wel aan het hart hoor, die smachtende blikken te moeten weerstaan . . . Het was ook altijd zo dat de spanning ten top steeg als wij na het eten ons bestek neerlegden want dan was het met z'n allen in een run naar de afwasmachine want dan mocht er voorgespoeld worden. Dit enorme spanningsmoment had ik al afgeschaft, na het eten gaan Maura en Emma de gang in en krijgen daar een brokje en mogen pas weer in de kamer komen als de afwasmachine aan het werk is. Maar ik heb de touwtjes nog strakker aangetrokken en nu zelfs geen brokje meer in de gang. Het hele gedoe rondom ons eten moest minder spannend worden. Dus gister ook geen zalmbuikjes (alleen dat woord al) Natuurlijk hebben zij wel wat van dat lekkers gekregen, maar gewoon 's middags bovenop hun brokjes! Gisteravond na de maaltijd voelden wij al dat het nieuwe beleid snel zijn vruchten afwierp en kon ik er toch weer even trots op zijn dat ik toch echt wel een gediplomeerd gedragstherapeut ben . . . maar dat duurde niet lang . . . Inderdaad, geen gezang tijdens de maaltijd en na het eten gingen zij als makke schaapjes de gang in en ik hoorde geen piep en/of blaf tijdens het inruimen van de vaatwasser. Toen ik weer de gang in kwam om de lieverds te bevrijden zag ik waarom . . . de schaal met koekjes voor St. Maarten was leeg . . . Humor toch? ---------- Vrijdagmorgen 11 november. Een gezellige en redelijk schone wandeling in ons eigen bos vanmorgen. Gezellig, omdat ik weer een aantal bekenden tegen kwam en dan even lekker kletsen, honden spelen met elkaar. Sommige mensen lopen dan even een stukje mee en ondertussen staan onze snaveltjes niet stil. Ik hou van verhalen van andere mensen. De wandeling was 'schoon' omdat ik vandaag goed heb opgelet waar ik liep. Gistermiddag is Roosje zo verschrikkelijk vies geworden toen ik met Wendy en de honden heb gewandeld, dat ik haar gelijk onder de douche gezet heb toen ik thuis kwam. Geen overbodige luxe want ik vond haar sinds de vakantie ook een beetje goor wit. En wat is zij weer mooi schoon geworden, het maakt haar allemaal niets uit, samen in dat kleine douchehokje met de deur dicht! Zij ruikt weer aprilletjesfris en ziet er dan ook zo prachtig uit, met die zwaaiende staart en broek. Fijn hè Joke, dat ook onze honden zich zo af en toe niet (meer) kunnen gedragen. Mij doet dat ook altijd goed als ik een ander zo zie stuntelen . . . Mijn fototoestel lag gisteren ook op de tafel toen ik Roosje en Emma bij de aantrekkelijke kibbeling kon fotograferen . . . Ik denk dat ik dat straks ook wel kan doen want Dick heeft voor de lunch gerookte zalmbuikjes, wat dat dan ook moge zijn, gehaald! Zoals jullie zien is de site ook weer in een ander jasje gestoken, ik kan het niet laten. Maar toch moeten er nog wat dingetjes veranderen zoals de 'fotobladzijde' en het gastenboek. ---------- Donderdagmorgen 10 november. Zo een derde camper is schoon . . . nu vandaag de volgende derde . . . Daarbij heb ik gisteren wel een paar uur aan de site gewerkt en het resultaat is ook nihil, alles weer de prullenbak in. Getverderrie, er komt geloof ik niets uit mijn handen. En toch moet ik aan de slag. De opvoeding van de hondjes is verwaterd . . . Als wij eten staat Maura te piepen, Emma probeert onder Dick zijn arm door te kijken wat er op zijn bord ligt en Roosje 'doet het' openlijk! Niets kan ik meer laten liggen, als er helemaal achteraan op het aanrecht iets ligt ziet zij absoluut kans om het toch te pakken en ik weet nu wel hoe. Zij staat op die schattige achterbeentjes, geeft een huppie omhoog en maait gelijk met die poezelige armpjes over het aanrecht . . . Gisteren stond zij zelfs te blaffen naar de gehaktballen die op het vuur stonden! De Gordons kijken nog schuldbewust (heel even maar), na een reprimande, maar Roosje niet hoor, die hikt of verschikt niet, typisch Engelse Setter! En Muisje? Nee die is echt nooit stout, die is natuurlijk ook klein en kan nergens bij! Nog iets, wat leuk dat veel mensen nu gewoon weer over gegaan zijn op de Gordonsite na onze reis! ---------- Woensdagmorgen 9 november. . Sorry lieve mensen, gisteren geen krabbel . . . Nee hoor niets aan de hand hier! Maar gistermorgen moest ik al vroeg weg om naar Alkmaar te gaan waar ik een afspraak met de schoonheidsspecialiste had om het uiterlijke verval proberen een beetje tegen te houden. Daarna nog wat dingetjes en ik was dus pas gisteravond weer thuis en dan heeft het geen zin om nog een krabbel te maken. Wel lief dat er gelijk ongeruste mailtjes in mijn inbox verschijnen! Vanmorgen tijdens de wandeling moest ik Muisje aan het lijntje houden, geen hand voor ogen te zien hier! En nu waren er weer staatsbosbeheerzaagmannen bezig. Ik vind dat altijd zo'n naar geluid dat gezaag. Ik heb echt het gevoel dat er mooie dingen vernield worden. Verder gaat alles hier weer zijn gewone saaie gangetje. We hebben vandaag 'camperschoonmaakdag' op het programma staan, een werk waar wij allebei een bloedhekel aan hebben . . . Maura is nu 7 maanden na de laatste loopsheid en ik test haar vanaf nu weer elke dag of het er al weer aan komt . . . OEH spannend weer! ---------- Maandagmorgen 7 november. En alweer ga ik zeggen dat honden van die geweldige wezens zijn, nooit maken ze je verwijten al heb je nog zo dom gedaan en altijd zijn ze weer blij je te zien . . . Even uitleggen, twee dingen. In de kamer hebben wij een benchje staan, net iets groter dan formaat Muisje. Deze wordt voor diverse doeleinden gebruikt. Muisje ligt er gewoon graag in te slapen, Roosje krijgt er eten in want de andere dames zijn veel sneller dan zij . . . en Maura gaat er even in na de wandeling als wij koffie drinken want anders klimt zij met haar natte lijf op schoot bij Dick. Dus na de koffie gaat zij er gelijk weer uit. Zo ook gisteren (dacht ik). Maar vlak na de middagwandeling (om een uur of 5) gingen wij weg om bij vrienden een hapje te eten en daarna naar Amsterdam, naar een optreden van Mary Black in Carré. Wij doen heel weinig zónder honden maar soms ontkom je er niet aan . . . Roosje ging naar Wendy en wij gingen op stap. Rond een uur of 12 kwamen wij weer thuis en tot mijn grote schrik ontdekte ik toen dat ik Maura vergeten was uit dat kleine benchje te laten . . . Ik stond bol van het schuldgevoel maar Maura zelf was alleen maar blij dat wij weer thuis waren . . .  Dit zal mij niet meer gebeuren, sorry Noor . . . ---------- Zondagmorgen 6 november. En soms heeft een mens een gelukkie . . . Een vriendin raadde ons aan om, voor wij naar een nieuw klein cameraatje gaan kijken, nog eens de Canon te testen, misschien was hij wel opgedroogd van binnen . . . Ik zag er niets in, toch maar even uitproberen en het wonder is geschied! Hij doet ut weer, zonder bijwerkingen! Ik ben heel blij en wilde hem tijdens mijn ochtendwandeling uitproberen. Helaas gooiden de jagermannen roet in het eten, precies dáár waar ik naar toe wilde zag ik hen in de verte. Ook de koeien werkten niet mee. Normaal komen zij mijn kant oplopen en dat vindt Roosje heel grappig en daar wilde ik plaatjes van maken. Vandaag niet dus. Dan maar weer wat foto's gemaakt van honden die aan komen rennen . . . We zijn allemaal alweer helemaal gewend thuis en hebben het gevoel nooit weggeweest te zijn . . . Gisteren heb ik ook mijn Nikon naar het cameraziekenhuis gebracht waar hij 3 tot 6 weken moet blijven . . . Hebben jullie gezien dat ik alweer de eerste fotobladzijde hier heb gemaakt? Wat leuk Tineke en Evert om ook jullie weer tegen te komen! ---------- Zaterdagmorgen 5 november. Ahh de twee maanden alweer voorbij! En wat vind ik deze site saai openen . . . daar moet toch echt verandering in komen! Wij vinden het altijd weer leuk om te kijken hoe de meiden reageren als wij weer thuis komen. De camper rijden wij de 'tuin' in en de deur gaat open. Muisje loopt de eerste minuten als een buffeltje rond, staartje bijna op haar rug, lijfje kort en strak, net als of zij de zaak niet meer in de hand heeft en er orde op zaken gesteld moet worden! Dat duurt maar even en dan schudt zij zich uit om verder ontspannen rond te gaan snuffelen. Maura rent een paar keer blij door de stenen tuin en weet niet hoe snel zij weer de camper in moet duiken! Emma loopt blij te springen naast ons en verliest ons geen moment uit het oog. Roosje is helemaal dol, rent het huis in om al haar speelgoed te verzamelen en loopt telkens als een paradepaardje rond met elke keer weer een ander stuk speelgoed. Zo leuk om al die verschillende gedragingen te zien! En wij? Grrr wij beginnen gelijk met troep uit de camper te trekken . . . ----------  Zondagmorgen 11 september. Zoals elk jaar sta ik even stil bij deze datum. Het staat toch bij ons allemaal in ons geheugen gegrift. Tien jaar geleden precies op de tijd dat ik dit nu tik. MWHAAAAAH volgende keer nodig ik één of meer van mijn lezers uit hoor om de laatste hand te leggen hier aan dit kot . . . Wat is dit toch een vreselijk werk. Op het laatst nog even dit en even dat. En al die kuldingen maken dat je bezweet aan je tripje begint. Bah. Ja en dan staat ons huis nog in de verkoop ook natuurlijk, daar moet je toch een beetje rekening mee houden. Eerlijk gezegd, gaan wij (helemaal) niet tot het uiterste met dit soort dingen. Nee, geen lekker geurend appeltaartje, geen bloemen op de tafel maar wel hondenbenches in de slaapkamer. So what. Zó leven wij. Dick zou even met de meiden weggaan en ik stofzuigen, hij mocht kiezen . . . Maar Muisje besliste anders, dat 'even' werd wat langer, maar zij heeft wel weer plezier gehad! Gisteren heb ik zelfs Roosje nog in bad gedaan . . . En nu moet ik helaas weer even verder gaan met mijn hobby . . . Tot ziens op de reissite! www.dickenyvonne.nl ---------- Zaterdagmorgen 10 september. De enige boodschap die ik nog 'even' moet, is houtskool halen en het is gebleken dat ik dat eerder had moeten doen . . . Voor de winkeliers lijkt het al sinterklaastijd te worden, ik zag bij AH al een 'kruidnootjesdisplay'! Zoals jullie op de foto's zien hebben de honden ook alweer zin in een camperrondje, Roosje heeft weer goed geholpen en je moet ogen overal hebben . . . De andere meiden beperken zich tot in en uit de camper springen en Muisje? Die voelt ook al de hele week dat er weer wat gaande is, zij ligt uren op Dick zijn stoel in de camper! En dan eerst morgenmiddag, een 'Bloemetjesmiddag', ik ben zo benieuwd hoe haar broertjes en zusjes er uit zien! Vandaag nog even een wormenkuurtje bij de meiden naar binnen werken, dat moet binnen tien dagen voor je Noorwegen in gaat (wat een flauwekul). De laatste hondenbedjes gieren door de wasmachine en kunnen vandaag nog lekker buiten drogen. ---------- Vrijdagmorgen 9 september. Wat een raar land wonen wij toch wat klimaat betreft, ik had het warm vanmorgen met de wandeling en net ook gewoon weer buiten koffie gedronken! Gezellig met Wendy gewandeld (lees; veel gebabbeld!)  Gisteren hebben we in Engeland een 'PRA kit' aangevraagd en die wordt opgestuurd naar een NL dierenarts in Zweden, waar wij tijdens de vakantie Maura haar DNA laten testen op deze oogafwijking. Ach ja, wij hebben een neus voor 'moeilijk doen'. . . Ik wil dit getest hebben voor zij gedekt gaat worden natuurlijk. ---------- Donderdagmorgen 8 september. Wat gaat de tijd toch snel. Het was hier vannacht super donker en superstil, de stroom was uitgevallen en is sinds net weer terug. Ik ben vroeg met mijn krabbel want ik wilde wel weten of mijn leppie geen schade had ondervonden. Ik werd vannacht vaag wakker van het licht dat aan en uit ging en volgens Dick was er daarna een rare harde klap, die ik niet gehoord heb. Niets aan het handje dus. Mijn leppie staat 's nachts uit maar wel aan de stroom. Omdat Dick altijd al eerste op is had die al een bakkie koffie in de camper gezet, daar is altijd stroom, de slimmerik! Hij is nu met de meiden weg en dat betekent dat stofzuiger mijn taak is. Nog eventjes en dan hoef ik wekenlang niet meer te stofzuigen . . .  Heerlijk! ---------- Woensdagmorgen 7 september. Overweldigend, zo kan ik het gerust noemen, al die reacties op mijn stukje van gisteren! Bedankt iedereen en hartstikke leuk dat er zo meegeleefd wordt! Ja ik ben opgelucht, dat kan ik zeker zeggen. Ik had natuurlijk ook een 'onafgerond' gevoel. De vader van de pups zal weer Marlon (Sundowners Amaretto Kiss) worden, ook de pappa van het laatste nest van Maura. Natuurlijk kom ik daarover hier nog op terug, met een aparte bladzijde. Net heerlijk uitgewaaid met de wandeling! De honden vonden het ook weer helemaal toppie, die lijken altijd nog wel veel uitsloveriger te worden als het hard waait! Ook Roosje heeft inmiddels behoorlijk gespierde billen, zo leuk om naar te kijken! Gek idee, over een week stappen wij op de boot naar Noorwegen! Ik hoop dat het dan niet zo waait als wij op zee dobberen . . . O ja, de site is alweer in herfstsfeer, een beetje vroeg naar mijn idee maar anders moet ik alles uploaden tijdens de vakantie en soms gaat dat niet zo makkelijk. Ik ben nog niet tevreden over het uiterlijk van het geheel. ---------- Dinsdagmorgen 6 september. Hoe zal ik het aan jullie uitleggen? Gisteren heeft na een heftige strijd mijn hart het gewonnen . . . Nee, Maura is niet geopereerd, ik heb de afspraak afgebeld . . . Het is gewoonweg bijna niet uit te leggen. Mensen die mij kennen weten dat. Maandenlang heb ik de innerlijke strijd verborgen weten te houden (slechts één persoon wist mijn ernstige twijfels)  maar gisteren, op het scheiden van de markt, kwamen alle emoties als in een tsunami los. De keuze die ik destijds gemaakt heb is mede onder invloed van externe factoren gemaakt. Factoren die een minder grote rol zijn gaan spelen en ik beter heb kunnen relativeren. Dick en ik hebben het allemaal nog eens heel goed doorgesproken en hij was het die zei dat ik de afspraak af moest zeggen omdat ik er niet achter sta. Ja dit zetje had ik kennelijk nodig en ik heb nu een heel opgelucht gevoel . . . We gáán er voor, nog één maal zal ons huis gevuld worden met puppygeluidjes en puppygeurtjes! In november zal Maura loops worden en onder volledige, deskundige  begeleiding van mijn lieve dierenarts Martine Carrière zal alles gebeuren! Het was gisteren een hele rare emotionele dag . . . ---------- Maandagmorgen 5 september. Vandaag een late (even met Dick voor controle naar de oogarts en vanwege oogdruppelen ben ik mee geweest) en geen vrolijke krabbel. Eigenlijk helemaal geen zin om een krabbel te tikken, ik voel mij niet fijn. Ik heb het al eens meer over keuzes maken in je leven gehad. Vandaag is zo'n dag waarbij ik de consequenties  moet aanvaarden van een definitieve keuze. Vandaag wordt Maura gecastreerd (gesteriliseerd) en daar heb ik het erg moeilijk mee. Een beslissing tussen hart en verstand. Al die tijd heeft verstand de boventoon gevoerd maar vandaag is het mijn hart die de baas speelt. De ochtendwandeling door een mist van tranen gelopen. Twijfel, zal ik de afspraak afbellen? Zij wordt volgende maand 7 jaar en ik kán nog één maal een nestje fokken met haar. Nee, ik zet door vandaag, ik moet mij gewoon vermannen. De gang naar de dierenarts vanmiddag gaat een moeilijke worden. Het moment dat ik haar achterlaat daar, ik weet nu al hoe ik mij voel straks. Het tikken van dit stukje zorgt alweer voor tranen. Gisteravond hebben wij weer genoten van een dochter van Maura, Arwen, die het stokje gaat overnemen van haar mamma, en dat is een goed, beetje troostend, gevoel. Denken jullie straks om half 3 aan mij? ----------   Zondagmorgen 4 september. Allereerst ga ik hier onze vrienden feliciteren, Jan en Janina met Julie (Lotte van de Bisontocht), zij hebben weer eens een superprestatie geleverd! Janina is met Julie, (zusje van Emma) op de grote Eurodogshow in Leeuwarden Reserve Kampioen geworden! En dat is werkelijk fantastisch, de concurrentie was zwaar! Het is ook zo mooi om naar te kijken hoe Janina met Julie door de ring zweeft, heel ontroerend vind ik dat. Ik weet ook hoe speciaal Julie voor Janina is en wat er door haar heen gaat. Voor haar is mijn beslissing om niet meer te fokken het ergst. Zij had zo verschrikkelijk graag nog een pupje van Maura willen hebben. En alleen Janina kent mijn ernstige twijfels en neemt mij daarbij niets kwalijk, zij heeft zoveel begrip voor mij. Ja, er is tussen ons een waardevolle vriendschap ontstaan, juist omdat wij allebei zo waanzinnig gek op onze honden zijn . . . Dinsdagmorgen 6 september. Hoe zal ik het aan jullie uitleggen? Gisteren heeft na een heftige strijd mijn hart het gewonnen . . . Nee, Maura is niet geopereerd, ik heb de afspraak afgebeld . . . Het is gewoonweg bijna niet uit te leggen. Mensen die mij kennen weten dat. Maandenlang heb ik de innerlijke strijd verborgen weten te houden (slechts één persoon wist mijn ernstige twijfels)  maar gisteren, op het scheiden van de markt, kwamen alle emoties als in een tsunami los. De keuze die ik destijds gemaakt heb is mede onder invloed van externe factoren gemaakt. Factoren die een minder grote rol zijn gaan spelen en ik beter heb kunnen relativeren. Dick en ik hebben het allemaal nog eens heel goed doorgesproken en hij was het die zei dat ik de afspraak af moest zeggen omdat ik er niet achter sta. Ja dit zetje had ik kennelijk nodig en ik heb nu een heel opgelucht gevoel . . . We gáán er voor, nog één maal zal ons huis gevuld worden met puppygeluidjes en puppygeurtjes! In november zal Maura loops worden en onder volledige, deskundige  begeleiding van mijn lieve dierenarts Martine Carrière zal alles gebeuren! Het was gisteren een hele rare emotionele dag . . . ---------- Maandagmorgen 5 september. Vandaag een late (even met Dick voor controle naar de oogarts en vanwege oogdruppelen ben ik mee geweest) en geen vrolijke krabbel. Eigenlijk helemaal geen zin om een krabbel te tikken, ik voel mij niet fijn. Ik heb het al eens meer over keuzes maken in je leven gehad. Vandaag is zo'n dag waarbij ik de consequenties  moet aanvaarden van een definitieve keuze. Vandaag wordt Maura gecastreerd (gesteriliseerd) en daar heb ik het erg moeilijk mee. Een beslissing tussen hart en verstand. Al die tijd heeft verstand de boventoon gevoerd maar vandaag is het mijn hart die de baas speelt. De ochtendwandeling door een mist van tranen gelopen. Twijfel, zal ik de afspraak afbellen? Zij wordt volgende maand 7 jaar en ik kán nog één maal een nestje fokken met haar. Nee, ik zet door vandaag, ik moet mij gewoon vermannen. De gang naar de dierenarts vanmiddag gaat een moeilijke worden. Het moment dat ik haar achterlaat daar, ik weet nu al hoe ik mij voel straks. Het tikken van dit stukje zorgt alweer voor tranen. Gisteravond hebben wij weer genoten van een dochter van Maura, Arwen, die het stokje gaat overnemen van haar mamma, en dat is een goed, beetje troostend, gevoel. Denken jullie straks om half 3 aan mij? ----------   Zondagmorgen 4 september. Allereerst ga ik hier onze vrienden feliciteren, Jan en Janina met Julie (Lotte van de Bisontocht), zij hebben weer eens een superprestatie geleverd! Janina is met Julie, (zusje van Emma) op de grote Eurodogshow in Leeuwarden Reserve Kampioen geworden! En dat is werkelijk fantastisch, de concurrentie was zwaar! Het is ook zo mooi om naar te kijken hoe Janina met Julie door de ring zweeft, heel ontroerend vind ik dat. Ik weet ook hoe speciaal Julie voor Janina is en wat er door haar heen gaat. Voor haar is mijn beslissing om niet meer te fokken het ergst. Zij had zo verschrikkelijk graag nog een pupje van Maura willen hebben. En alleen Janina kent mijn ernstige twijfels en neemt mij daarbij niets kwalijk, zij heeft zoveel begrip voor mij. Ja, er is tussen ons een waardevolle vriendschap ontstaan, juist omdat wij allebei zo waanzinnig gek op onze honden zijn . . . ---------- Zaterdagmorgen 3 september. Wat was het mooi buiten vanmorgen, mistig en de zon kwam door, zo'n typisch herfstsfeertje. Ook de honden hebben weer genoten. Ik had net Muisje aan de rollijn gedaan vanwege een heel spannend gebiedje waar Muisje anders (té) ruim de tijd voor neemt . . . Daar kwam een konijntje aan, in de racestand, oortjes in zijn nek en op zijn hielen 3 setterladies. Vlak voor de neus van Muisje, ongeveer 50 cm, sloeg hij een haak en scheurde de bosjes in. Pff, dat was net op tijd voor hem. Op zo'n moment gaat mijn fantasie met mij op de loop. Ik krijg gelijk beelden in mijn hoofd van een konijntje wat in het konijnenziekenhuis aan de zuurstof moet. Omringd door super mooie verpleegsters bunnies waar hij zijn bloedstollende verhaal van zijn escape aan vertelt! Kinderachtig van mij? Misschien wel maar het geeft mij in ieder geval veel plezier! ---------- Vrijdagmorgen 2 september. Het belooft (of is het 'beloven'?) een paar prachtige dagen te worden, mooi voor fotograferen! Het licht in deze tijd van het jaar is daar prima voor! Ik ben al lekker bezig met de voorbereidingen voor onze vakantie, we hebben er zo'n zin in! Omdat ik het haat om de laatste dagen voor wij weggaan zo hectisch heen en weer te moeten sjezen had ik mij nu toch echt voor genomen om dat eens anders te doen. Het komt vaak voor dat het echtpaar Zwart half overspannen aan de vakantie begint . . . Voor de honden ligt alles, behalve nog een aantal schone bedjes, al in de camper. De bieb (belangrijk!) is al gevuld, zo makkelijk dat je online je boeken kunt verlengen, en helemaal tijdens de vakantie. Met Muisje gaat het prima, zij krijgt nog haar medicijnen, kuur natuurlijk afmaken, maar volgens mij is het over. De anderen hebben het niet gekregen en ook bij Jari is het niet doorgezet. Dank voor de leuke reacties op de 'tv foto's'! O ja, zo grappig, Roosje vermijdt direct oogcontact met de dieren op tv maar als zij zich omdraaien wil zij toch wel even aan dat achterkantje snuffelen, net of het in het eggie is! ---------- Donderdagmorgen 1 september. En hebben jullie die foto van Roosje al gezien? Schattig toch hè, zij kijkt zo graag naar de tv en gelukkig is zij er niet lastig mee. Er zijn ook honden die op de tv afvliegen maar zij blijft echt heel rustig staan kijken en zo af en toe eens naast/achter de tv kijken of het diertje zich daar soms nog bevindt . . . Vanmorgen heb ik een heel gezellige wandeling gehad. Dick moest om 9 uur in Dronten zijn en ik ben daar toen met de honden naar het Wisentbos geweest. Dat is een prachtig bos bij Dronten waar de honden ook los mogen lopen. Ik geloof dat ik wel ongeveer 20 honden ben tegen gekomen! Eerst twijfelde ik of ik dat wel moest doen i.v.m. de (ex) loopsheid van Roos. Het is nu de 17e dag. Ja natuurlijk roken reuen het nog maar het was niet storend. Vandaag zal ik ook de rest van de 'tvfoto's' er op zetten. ---------- Woensdagmorgen 31 augustus. Met Muisje gaat het alweer een stukje beter, niet meer dat zware gerochel. Gisteren belde Wendy, zij is nog in Drenthe, en had mijn krabbel gelezen. En nu viel het kwartje voor hen . . . ook Jari heeft kennelhoest! Zij waren net in het stadium waarin zij zich afvroegen waarom Jari zo hoestte. En omdat wij eigenlijk nooit met kennelhoest in aanraking zijn gekomen, denk je daar ook niet meteen aan. Zij kijkt het vandaag nog even aan hoe het verloopt. We gaan nu toch echt wel merken dat ons Rozenkind ouder wordt . . . zij wordt duidelijk minder pikkerig. . . . Daarom worden wij ook wat minder alert en dat heeft al een vernaggelde pen opgeleverd en nog meer van dat kleine werk wat zij op haar pad vindt . . . Zelf tijdens het bbqen gister bleef zij (de eerste tijd!) gewoon languit liggen slapen. De tijd gaat werkelijk veel te snel. Wat had ik graag nog langer van dat ondeugende, kleine, witte, wollige pupje willen genieten. En nog steeds, elke dag, zeggen wij minstens één maal tegen elkaar hoe gelukkig we met haar zijn! ---------- Dinsdagmorgen 30 augustus. Nee zeg ik niet . . . Ik heb heerlijk gewandeld vanmorgen, lekker temperatuurtje, af en toe een mini spatje regen. En toen bleek ik weer met Muisje net op tijd te zijn. Inderdaad kennelhoest. Zij zit tegen een longontsteking aan! Ja, zo snel kan dat dus gaan. Zij had een lichte verhoging en voelde wat warm aan. Zij krijgt nu 2x per dag oordruppels, 2x per dag een antihoestpil (codeïne) en 1x per dag een anti biotica pil. Gelukkig is zij een makkelijke pillenslikster. Op een lepeltje, door een 'hapje poes', zo noemen wij dat altijd. Gewoon zo'n klein tinnetje kattenvoer van 100 gram, wat zij regelmatig door hun brokjes krijgen als lekkertje! Het moet deze week in ieder geval minder worden. Misschien krijgen de anderen het ook want het is heel besmettelijk. Aan de andere kant, dan hadden zij het nu ook al moeten hebben natuurlijk. ---------- Maandagmorgen 29 augustus. Vanmiddag weer een ritje dierenarts . . . Zaterdagmorgen begon Muisje te hoesten, het lijkt wel of er iets in haar luchtpijp zit. Een naar gehoor. Dat vinden de andere honden ook. Omdat Roosje de dag er voor ook al wat hoestte ging bij mij alweer een alarmlampje branden. Kennelhoest? Opgelopen in Duitsland? Bij Roosje is het bij een halve dag kuchen gebleven maar bij Muisje was het ook gisteren behoorlijk raak, al was het ietsje minder dan de dag er voor. Toen zij mij vanmorgen niet kwam begroeten heb ik gelijk de telefoon gepakt en de dierenarts gebeld voor een afspraak. Ja, zo blijven wij wel aan de gang. Dick heeft een superweekend gehad maar zei wel dat hij blij was dat ik niet mee was . . . neehee niet omdat hij mij niet gezellig vindt hoor maar omdat de plaats op de camping helemaal niets was. Een leuke, mooie camping maar de buren stonden op zijn lip . . . ---------- Zondagmorgen 28 augustus. Als een echte Flevolandse heb ik mijn wandeling af laten hangen van de windmolens. Ik wilde beschutting tussen de wind en mij en dat is goed gelukt. Het eerste stuk regen en wind  met bomen tussen ons in, toen een stuk zowel heen als terug, DE ZON, en het laatste stuk terug weer regen schuin van achteren met de bomen tussen ons in, een mens wordt wel vindingrijk! Mij viel de enorme aantallen zwaluwen op die op menshoogte veel drukte maakten met, volgens mij, vliegoefeningen. Zij maken zich al weer op voor de trek naar het zuiden. Ook alweer veel eikeltjes op de grond. Het is ook niet voor niets dat ik achter de schermen alweer bezig ben om een herfst site te ontwerpen! Nee, ik zit er niet mee dat de zomer alweer ten einde loopt . . . ---------- Zaterdagmorgen 27 augustus. Zo, mijn portie viezigheid heb ik vanmorgen ook wel weer gehad. De dames hebben een aantal veldmuisjes verschalkt, paardenpoep gegeten, door de blubberplassen gerend en als extraatje heeft Muisje gerold door een halfvergane naaktslak. BAH. En nu? Ach, zo lief, zij liggen heerlijk op de stoelen en bank te slapen . . . Gelukkig hebben wij ons kort geleden in het leer gestoken dus dat is wel makkelijker . . .  Muisje heeft  inderdaad een oorontsteking, niet ernstig maar toch. Het knobbeltje van Emma is de, (zelfoplossende!) hechting van de laprascopie die een eigen leven is gaan leiden. Ook niet bijzonders, een kleine ontsteking wat ik gewoon af en toe zelf even moet uitknijpen. ----------  Vrijdagmorgen 26 augustus. Dat was weer leuk vanmorgen, een grote haas die zich verstopt had in de bosjes omdat de boer 'zijn' land aan het ploegen was! Gelukkig kon ik Muisje net opvangen want die vergeet mij wel eens bij de aanblik van zoiets leuks . . . De Setters niet, ja ook die vinden het net zo leuk maar blijven wel 'aanspreekbaar'. Vanmiddag om half drie heb ik een afspraak met de dierenarts voor Muisje en Emma. Emma moet voor de cocktailenting en ook ontdekte ik gisteren een vreemd knobbeltje op haar buik. Het kan nog van de laprascopie zijn maar ja, zekerheid voor alles. Gisteren een fijne dag met Nelly gehad, eentje van lachen, huilen en herinneringen ophalen aan haar man en onze lieve, overleden vriend Arie. ---------- Donderdagmorgen 25 augustus. Tja, nu echt een paar dagen alleen. Maar direct komt vriendin Nelly mij al bezighouden, gezellig! Hebben jullie de foto's van het prachtige nieuwe hondenbed al gezien! Nou, ze staan er voor in de rij! Roosje heeft het gewonnen in Bremen maar die heeft er zelf nog niet opgelegen. Heeft zeker met rangorde te maken. Het is een lichtgeel (???!!!) bed en dat was al smoezelig na de rit in de camper om thuis te komen (wie komt er in godsnaam op het idee om een lichtgeel hondenbed te maken?) . . . Ik heb er dus een hoes om gemaakt, zelfs twee. Eentje met zo'n waterdichte kant en daarna eentje geknutseld van een dekbedhoes. Roosje is vandaag op de 10e dag van de loopsheid en ik merkt totaal niets anders in haar gedrag! Direct even de dierenarts bellen want ik wil toch even het oortje van Muisje laten nakijken voor de zekerheid, ander kan ik straks in Noorwegen een arts opzoeken . . . ---------- Woensdagmorgen 24 augustus. Inderdaad, ik heb gisteren veel geluk gehad met de hondenwandelingen! Maar hier heeft het in het middaguur ook erg geregend maar (jammer genoeg) bijna geen onweer. Ik vind onweer altijd zo mooi en geeft mij een gezellig gevoel als ik binnen ben. Maar het leukst vind ik het nog als wij 's nachts in de camper liggen, daar kan ik echt van genieten! De camper staat inmiddels weer op een keurig plateau. Tot mijn grote verrassing is Dick gistermiddag per direct gestopt met zijn vakantiebaantje, helemaal geen zin meer! Morgen gaat hij alleen een weekendje weg met de camper naar Duitsland, naar een event van geocaching. Ik ga niet mee want ik zie mezelf niet 4 dagen op een Duitse (daar zijn ze zo streng: Henk Westbroek) camping zitten. Daarbij vind ik zo'n event geen fluit aan en loop ik hem alleen maar (irritant) in de weg . . . ---------- Dinsdag 23 augustus. Een lange wandeling gemaakt vanmorgen, wel een beetje benauwd weer. Toen ik thuis kwam wachtte vooral Emma een verrassing . . . Een vreemde meneer achter, die de plaats van de camper opnieuw aan het bestraten is . . . Dick heeft wel een hekwerk neergezet van kenneldelen zodat die meneer zonder kleerscheuren via de poort weer uit de arena kan komen . . . Net met koffie drinken vond Roosje die meneer helemaal geweldig en vooral de koekkruimels op zijn schoot! Ach, ik heb gisteren wel een beetje overdreven hoor met het vaasje van mijn rozenmeisje . . . Vandaag zal ik weer wat 'huisfoto's'plaatsen, NEE niet van het vaasje! ---------- Maandag 22 augustus. Gistermiddag heb ik Roosje gedoucht. Zij zag er zo verschrikkelijk goor uit en vooral haar broekje was helemaal zwart en bleven zwarte dreadlocks als het opgedroogd was. Daarbij heeft zij momenteel een pruim ter grootte van een bloemenvaas en die schommelde daar tussen door, geen gezicht dus! Maura en Emma hebben nooit zo'n grote gehad, dat was meer ter grootte van een takje fresia's maar bij Roosje kan er wel een bos zonnenbloemen in! Ze is nu weer lekker schoon en de vaas staat weer achter de witte gordijnen. Ik hoef mezelf natuurlijk geen rad voor ogen te draaien want de anderen zijn net zo vies, alleen zie je dat niet . . . Dick is nu met hen een 'schone' ronde aan het doen, een graspad langs het water. Zo, dit was praatje pruim vandaag. Vanmiddag zal ik mijn inbox nakijken want ik weet dat er wat mensen op een antwoordje wachten . . . ---------- Zondag 21 augustus in het middaguur. We zijn weer thuis. Vanmorgen na de hondenwandel en de koffie gelijk de boel opgeruimd, ja binnen 10 minten is bij ons alles geregeld, inclusief het hekje opvouwen! De lucht werd erg donker en we hoorden het in de verte onweren. We hebben niet geaarzeld want een flinke stortbui en we rijden daar het terein aan gort en dat wil je dus niet. We hebben een lekker weekje gehad. Onderweg net verschrikkelijke hoosbuien. Geen gezellige terugweg, ik reed in de 'gewone' auto achter Dick met de camper aan. Inmiddels weer droog en Roosje en Emma zijn alweer aan het donderjagen! Nu de zooi opruimen en schoonmaken BAH. ---------- Zaterdagmorgen 20 augustus. Gezellig, Dick is gisteravond ook weer gekomen en we hebben besloten om nog een dagje te blijven. Vanavond is er een bbq georganiseerd en vinden wij het een beetje onsportief om dan vandaag weg te gaan. Voor Dick fijn, hij is nogal moe, heeft hard gewerkt deze week en nu kan hij vandaag lekker de hele dag luieren! Wel net een heerlijke wandeling gemaakt, beetje verdwaald dus langer dan normaal weggebleven. Ik had steeds een beetje vreemd gevoel van binnen, ik voelde mij niet helemaal tevreden. En sinds vannacht, ik droomde, weet ik hoe het komt! Jarenlang, we zijn hier al veel vaker geweest, konden we voluit wandelen door de bossen, honden mochten hier ook gewoon los. Sinds vorig jaar niet meer dus. Overal stuit je op hekken met schrikdraad, wildroosters en hoogst irritante bordjes van SBB. Ook kon je hier altijd een prachtige ronde fietsen met de honden en dat kan ook niet meer . . . Juist dat gevoel dat mijn vrijheid beperkt wordt maakt mij zo onrustig, ik ben dat natuurlijk ook helemaal niet (meer) gewend, zowel bij ons thuis niet als tijdens onze reizen. Sorry maar in NL zijn mij teveel regeltjes maar vooral beperkingen, op niets af. Geef mij maar Zweden . . . over vakantie gesproken, gisteren bedoelde ik natuurlijk niet 'walvisexpeditie' maar gewoon 'walvisexcursie!' Met Muisje haar oortje gaat het weer goed, zij klappert niet meer met haar flappertjes, wel eventjes goed in de gaten houden natuurlijk! ---------- Vrijdagmorgen 19 augustus. Het is nu kwart voor 11, hondjes hebben gewandeld en gegeten en liggen nu heerlijk te slapen. Zelf heb ik de koffie ook al achter de knopen en dan is het nu tijd voor het dagboekje. Maar voor ik ga uploaden, zal ik eerst nog even wat foto's er op gaan zetten van hier. Gisteren heb ik 11 teken van Emma haar bolletje geplukt dus voelde ik mij toch echt genoodzaakt om 'iets' te doen. Ik had nog twee nieuwe, lelijk witte, maar o zo goeie  Scalibor tekenbanden liggen en die hebben Maura en Emma nu om hun nek. Muisje en Roosje ga ik straks in de Frontline zetten. Maura heeft 3 teken op haar ooglid zitten, bah, die wil ik er niet uithalen want dat is zo'n gefrunnik op een gevoelige plaats. Muisje heeft ineens last van een oortje en schudt af en toe met haar bolletje. Gelukkig heb ik altijd van die speciale 'oorcapsules' in voorraad. Die leg ik eerst een kwartiertje in warm water zodat er niet zo'n koude plons in dat oortje gaat. Dit is dan ook helemaal niet naar op deze manier. Net gaat de happy family voorbij, met zijn drietjes op de rug van hun paardjes voor een buitenrit en dat dat lang is weet ik uit ervaring . . . zij rijden vaak wel 2,5 à 3 uur achter elkaar . . . Ik ben zelf al druk bezig mij voor te bereiden op Noorwegen, over 3 weken gaan wij al weg! Ik kwijlde net al bij de gedachten aan een walvisexpeditie bij de Lofoten . . . We hebben al een Capitool reisgids van Noorwegen en daar word je wel een beetje hebberig van als je dat leest, zoveel moois in dat land! Ook heb ik al een opzetje van de site gemaakt. ----------  Donderdagmorgen 18 augustus.  Dick heeft gisteren nog een mooi laag hekje langs de onderkant van de camper gemaakt en nu is het helemaal toppie! Jeetje wij lijken wel een bezienswaardigheid voor al die grijze hoofden hier . . . En dat verveelde mij eigenlijk, ik wil gewoon anoniem zijn, dus zijn we verplaatst. We staan nu ook op een heerlijk plekje langs het paardenveld. Ik wilde daar zondag al staan maar dat kon nog niet, het was te nat, en de camper te zwaar . . . Gisteravond hebben Wendy en ik nog gerend voor ons leven met 6 honden . . .  We zagen een auto van SBB aankomen, en we zijn als een gek het bos in gestuiterd, met succes, natuurlijk moest ik ook weer grondonderzoek doen. Het is vandaag de dag toch schandalig, je voelt je bijna een crimineel als je met losse honden in het bos loopt waar het verboden is. Ik ben een  brave burger, goed opgevoede kinderen en honden, geen kwaad in de zin maar de ergste zonde die ik bega is dat ik met mijn honden los loop in het bos . . . Jammer genoeg zijn er ook al wat berichten bij mij binnen gesijpeld van lui die mij het succes van zondag niet gunnen, wat een wereld is het toch! Ben ik nou echt zo wereldvreemd? Ik kan mij dat, gezien onze behoorlijke vrienden- kennissenkring, ook weer niet voorstellen. Wat een afgunst is er toch. Ik vind het altijd zo verbazend hoeveel negatieve energie sommige mensen in dat soort roddels steken. Godzijdank zit ik (wij!) zo niet in elkaar. Uh nee deze mensen lezen volgens mij mijn dagboek niet maar zijn kennelijk wel geïnteresseerd in de uitslagen! Nee mijn wereld is dat niet (meer). O ja, gisteren is Roosje voor het eerst loops geworden, wat een gelukkie dat het na het weekend is! ----------  Woensdagmorgen 17 augustus. Vandaag is Wendy jarig en straks gaan we lekker een bakkie bij haar drinken. Gisteravond is Remko gekomen met zijn paard Sydney. De paarden Sven en Cody, van Wendy en Charlotte, waren hier al. Ook is Dick gisteravond gekomen maar die moet helaas vanmiddag weer weg om te werken, Remko heeft vakantie opgenomen. Wat een luxe hè, hun 3 paarden mee op vakantie! Dat kan hier op deze boerencamping want zij hebben daar een prachtig veldje voor waar Wendy en Remko langs staan met hun tent. Natuurlijk vermaken wij ons hier weer prima, een heel mooi wandelgebied. Wel jammer is dat die leuke  Staatsbosbeheer het weer nodig vond om van die grote grazers achter schrikdraad te laten rondstruinen in gebieden waar wij tot vorig jaar altijd heerlijk konden wandelen . . . grrrr  Wij wandelen nu noodgedwongen over zandpaden waar van die diepe blubbersleuven in zitten. En als je 3x per dag met je 4 viervoetertjes een wandeling maakt kun je wel begrijpen hoe de camper er nu van binnen uit ziet! ---------- Dinsdagmorgen 16 augustus. Om mij heen het geluid van een grasmaaier . . . nee dat hoeft in de natuur niet . . . De honden beginnen al aardig te wennen aan het campingleven, er wordt niet meer geblaft om elke scheet, sorry, voorbijganger. Gisteren nog een hekje gekocht wat wij nog moeten neerzetten. Na onze prachtige dag gisteren moesten wij weer wat gestraft worden denk ik, het heeft vannacht geregend en vanmorgen hoorde ik  nog wat gespetter. Nee ik heb niet goed geslapen. Toen wij gisteravond nog een uurtje gingen wandelen hebben de honden zich verschrikkelijk uitgesloofd en gingen afkoelen in van die diepe blubbersporen waarbij zij zich ook volgezogen hebben . . . Roosje moest vannacht 3x plassen en zelfs Emma ook een keer waarbij er geen eind aan scheen te komen. Vanmorgen ook alweer een heerlijke wandeling gemaakt en nu zit ik, fris gedoucht, onder de prachtige klanken van Filippa Giordano mijn dagboekje te tikken. Direct ga ik de fotobladzijden maken en hopelijk vanmiddag uploaden. Ik kan met moeite het dagboekje versturen *&^%$# Wat een leuke reacties op de successen van het weekend, bedankt!!!! Of ik nu fanatieker met Roosje word en naar shows zal gaan? Nee hoor, dat kan iedereen wel vergeten . . . ---------- Maandagmorgen 15 augustus. Drenthe op een camping. Hoewel ik blij (????) ben met het dongeltje is de verbinding buitengewoon irritant traag en valt daarbij ook steeds weg. . Foto's kan ik hier absoluut niet uploaden en zal vanmiddag ergens in Diever de zaak moeten uploaden. Vanmorgen om 7 uur wilde Roosje plassen *&^%$(. Daarna ben ik weer naar mijn mandje gegaan en om 8 uur vond zij het wel genoeg geweest. Ja jeetje, we staan op een stille camping maar toch, je bent wel een beetje gebonden . . . Als het zootje hier in de camper op de poot komt lijkt het wel een veetransport, zo'n geluid maakt dat . . . Ook zijn we niet meer gewend om onze honden bij ons te houden. Grrr en we hebben geen zin in 4 honden aan een touwtje, dat gaat zeuren en door elkaar heen draaien, dat weet ik nu al. Gelukkig konden wij een soort metalen opklaphekje van Joke en Anne lenen en dat is prima . . . dachten wij . . . Het eerste wat de dames deden toen zij dat belemmerende hekje zagen, snel onder de camper door gaan om alsnog buiten dat hekje te komen. Dus vanmiddag ook een laag metalen hekje kopen voor langs de onderkant van de camper. Ik wil niet veel zeggen maar soms is het wel een hoop gedoe hoor om 4 honden te hebben . . . Ben ik gisteren nog vergeten te vertellen dat ook Anne een muzikant is! Hij heeft de muzikale omlijsting van de feestavond in Bremen met Donné samen perfect verzorgd! ---------- Zondagavond 14 augustus. Drenthe. Rust in de tent (camper). We hebben een geweldig weekend gehad, met ongekende successen! Allereerst Roosje, zij is, in hoofdletters, BESTE JUNIOR VAN DE SHOW GEWORDEN, met 1 Uitmuntend en een prachtig keurverslag! Ik had dit echt niet verwacht, had nog nooit met haar geoefend en zij was totaal  blanco in showopzicht. Prachtige concurrentie van al goede getrainde jonge Setters! En natuurlijk zie ik zelf ook wel dat het een mooi hondje is maar ja, ik weet ook dat liefde toch wel een beetje blind maakt . . . De keurmeester was helemaal weg van haar en had haar het liefst mee naar Engeland genomen! No way! Zij deed het helemaal prima in de showring en haar staartje is niet opgehouden met kwispelen en de keurmeester kreeg nog een grote natte kus ook van haar! Zij is een echte hartenbreker! En het succes bleef daar niet bij . . . Lotte van de Bisontocht (Julie) van Jan en Janina , dochter van Maura zusje van Emma, werd voor de 3e keer op rij, BESTE VAN DE HELE SHOW!!!!! Dit is echt ongelofelijk, wat een prestatie! Janina zweeft met Julie door de ring en dat alleen al is een feestje om naar te kijken! Ook mamma Maura, in een behoorlijk kale 'Claudiacoupe' werd beloond met een 2 uitmuntend! Dochter Arwen (ook van Maura, 16 maanden oud) van Joke en Anne, een 3 Uitmuntend! Onze dag kon niet meer stuk! Toen wij hier vrijdag, eind van de middag aan kwamen was het hier net droog na 24 uur onophoudelijk regen. Wij voelden de camper glijden toen wij een grasheuveltje naar beneden reden het terrein op . . . zodoende hadden wij al het vermoeden dat het uitrijden op zondag wel wat problemen zou geven . . . De ontvangst was weer heel warm, we kennen inmiddels natuurlijk veel mensen hier en iedereen komt je gedag zeggen en ook de honden begroeten en die vonden het weer een feestje! Vooral Roosje heeft enorm gespeeld en gerend hier over de twee terreinen met heel veel andere Settertjes, kostelijk schouwspel! Vlak na ons arriveerden Joke en Anne met hun campertje. 's Avonds een gezellige bbq met heel veel mensen en de volgende dag de show. Het weer  was onvoorstelbaar mooi, gewoon warm en aangezien het een 'open airshow' is, is dat mooi mee genomen . . . Wat een sfeer daar, heerlijk, zo kan een show dus ook zijn! Gisteravond om een uur of 9 weer een bbq en daarna een feestavond waarbij de hapjes en de drankjes, voor rekening van de club, zoals altijd, zeer ruim aanwezig zijn! Elk jaar komt ook Donné met zijn Iertje en zijn muziekinstrumenten en gelukkig heeft hij ook altijd zijn mooie stem mee. Het was weer stikgezellig en tot heel laat in de nacht hebben we de poliepen op onze stembanden gezongen, geweldig! Roosje, Fay, een jonge Ierse Setter en Falco een Gordon, hebben de hele avond samen gespeeld en kwamen allemaal regelmatig even binnen en werden dan getrakteerd op wat lekkers . . . Op een gegeven moment waren zij moe en Roosje lag languit op de houten vloer tussen de mensen, veel lawaai, gezang, gestamp, gedans en muziek, gewoon diep te slapen! Inmiddels was het gaan regenen en dat heeft het de hele nacht en ook vanmorgen, tot halverwege de middag gedaan. En ja onze gevoelens waren juist vrijdag, het uitrijden heeft zachtjes gezegd, veel moeite gekost, de camper is ook 3500 kg zwaar en daarmee vlieg je niet eventjes een grasheuvel op die tevoren al door de camper van Joke an Anne tot blubber was gereden! Gelukkig hadden we veel hulp en een sterke fourwheeldrive met wat extra pktjes en die hebben ons weer op het rechte pad geholpen! Ik heb veel foto's gemaakt maar moet die nog allemaal uitzoeken. Kortom, een fantastisch weekend gehad! ---------- Vrijdagmorgen 12 augustus. Nou dat was echt alleen even honden uitlaten vanmorgen. Net toen ik vrolijk in mijn T- shirtje op mijn wandelplek aan kwam begon het te regenen, en niet zo zuinig ook. Gelukkig had ik nog een paraplu in de auto, maar ik wist niet dat die inmiddels overleden was.Toen Muisje gepoept had, die is altijd het laatst, ben ik omgekeerd en mocht Roosje de dode paraplu vasthouden. Een prachtig gezicht zo trots als zij er mee rond liep, een foto waard, maar geen fototoestel bij mij. Over Muisje, gisteren heeft zij Dick ruim een uur laten wachten . . . racen door een uienveld . . . Sinds twee nachten slaapt Muisje ook niet meer bij ons op de slaapkamer! Zij vindt het benchje in de kamer helemaal geweldig. Hij staat altijd open en er ligt een heerlijk kussen in. Onder zachte dwang moest je haar er uit roepen als we naar bed gaan, zij laat duidelijk merken dat zij daar wil blijven liggen. Nou vooruit dan maar, dan ligt er in ieder geval één waakhond beneden . . . Ik heb gisteren niet ingepakt, geen zin, dat gaat dus vanmorgen gebeuren. Het weer werkt niet echt motiverend moet ik zeggen . . . ---------- Donderdagmorgen 11 augustus. Vandaag ga ik inpakken. Jawel, morgen gaan wij naar Duitsland voor een weekend, naar Bremen, naar een show . . .  Ik heb daar een paar dagen terug al over geschreven. Het is daar altijd stikgezellig en daar gaan wij dus voor! Vandaag zal ik Maura maar weer eens goed doorborstelen want daar gaat Claudia haar in een speciale 'Claudialook' trimmen . . . Alleen Maura en Roosje doen mee, nee dat ga ik mijn Emmaatje niet aandoen. Ik weet zeker dat Roosje zich helemaal goed gaat vermaken want alle honden lopen daar altijd los over het terrein, buiten de showtijd om dan natuurlijk, en dat wordt spelen geblazen voor die dame! Weer eens wat anders, ik ga, op verzoek, de Engelse Setters fotograferen en de keuringen volgen! Leuk dat ik daar voor gevraagd ben en ook leuk om te doen! Laten wij nu maar hopen dat het op die momenten dan even droog is . . . Als wij zondag terug rijden zet Dick mij met het hele spulletje af op een leuk plekkie in Drenthe waar ik met Wendy een weekje op de camping ga staan. Ik hoop dan mijn dongeltje te kunnen activeren zodat ik evengoed mijn dagelijkse krabbel kan schrijven, nou ja, schrijven doe ik wel maar het gaat natuurlijk om het gelijk uploaden. ---------- Woensdagmorgen 10 augustus. Ik heb een heerlijke wandeling gemaakt vanmorgen en ben naar een stukje bos toegelopen waar ik wel eens geweest ben maar dat is lang geleden. Prachtig vonden de honden het en heel spannend. Een smal fietspaadje van gravel waar volgens mij echt nooit iemand komt, dus vol met onbekende luchtjes voor de meiden. Op de heenweg zag ik een visser langs de kant zitten. Vanaf een afstandje riep ik dat mijn honden dames zijn en hij niet bang hoeft te zijn dat zij ergens tegen aan plassen. Ik kreeg geen antwoord maar wel een onbegrijpelijke blik. Toen ik er zelf langs kwam wilde Roosje zich net ontfermen over zijn bakje met aas . . . NEE riep ik en gooide mijn riem tegen haar billetjes, althans dat was de bedoeling, Roosje bedacht zich en ik raakte met mijn riem zijn aaspotje . . . chipzzzz al die vieze troep in het gras. Meneer bleek een buitenlander te zijn (een Pool denk ik) Hij was not amused. Helaas moest ik lachen en eigenlijk vooral om zijn beteuterde blik. Gelukkig kon ik een schaterlach inhouden maar toch . . . Nee ik heb niet geholpen om dat aas weer in dat bakje te frunniken . . . Op de terugweg Roosje maar even aangelijnd, meneer keek op noch om. Gistermiddag inderdaad bramen geplukt met de honden, zij van de onderste takken, en ze gelijk naar binnen gewerkt, en ik van de bovenste takken en die gaan vandaag door de yoghurt. ---------- Dinsdagmorgen 9 augustus. Nou, zoveel reacties had ik toch echt niet verwacht hoor, op mijn oproep om lezersfoto's in te sturen! Helemaal geweldig! Wat ik ook zo leuk vind, dat er veel mensen met andere rassen toch ook mijn dagboek lezen want dat weet ik normaal gesproken helemaal niet! Oeps als ik dit vantevoren had geweten had ik er rijk mee kunnen worden . . . Maar net zo grappig als jullie het vinden om te lezen, heb ik zoveel plezier om alles te maken en te beschrijven! Gistermiddag weer een andere wandeling gemaakt en het was heerlijk, de zon scheen  op tientallen rijpe bramen. Vanmiddag ga ik hetzelfde pad lopen en neem een emmertje mee. Dick is nu met de meiden weg, hij heeft late dienst vandaag. En ik zou liegen als ik zei dat ik het erg vind dat hij nu de ochtendronde neemt . . . Heerlijk vind ik het om ook eens een beetje rustig aan te rommelen (nu dus te laptoppen) ---------- Maandagmorgen 8 augustus. Volgens mij zijn er vanmorgen vele van mijn lezers en hun hondjes drijfnat geworden . . . Tsjongejonge, wat een weer! Het grappige is dat het mijn honden geen fluit uitmaakt of het regent . . . maar mij toch wel een beetje . . . En dan niet eens de regen op zich maar wel 4 natte, vieze honden in de kamer op de bank en op de stoelen . . . Ik ging keurig de 'padronde' doen (om de dames een beetje schoon te houden) en heb de blubberpaden vermeden. Hierbij had ik toch wel wat medewerking van mijn meiden verwacht maar zij hebben mij teleurgesteld. We kwamen vriendje Dico tegen, de immense Rottweilerreu, en het was scheuren geblazen en samen graven in het bos. Nee niet grappig, Roosje omgetoverd tot een Gordon Setter. Het vervelende is ook dat als zij nat zijn, zij niet willen gaan liggen thuis, sterker nog, zij krijgen dan de gekkeritis. Toch maar kennels bouwen achter??????? Oh wat een leuke foto's weer gekregen, bedankt, ik ga vandaag mijn best doen! ---------- Zondagmorgen 7 augustus. En dan komen er foto's binnen en realiseer ik mij dat mijn leven inderdaad te kort is. Wat zijn er een leuke honden! Een mens zou meerdere levens moeten hebben om al die rassen ook eens een keer te hebben. Maar je maakt een keuze in je leven. Mij zijn in mijn leven nou eenmaal Setters  toebedeeld en gelukkig zijn er daarvan verschillende variëteiten zodat de keuze voor mij niet beperkt is gebleven! Daarbij kon ik iets kleins, pittigs en ruwharig kiezen, dus ook keuze zat! Onze eerste hond was een Whippet die ik van huis heb meegenomen, daar ben ik mee opgegroeid. Nou niet helemaal want toen ik klein was hadden wij ook een Duitse herder, ik heb daar nog een leuke foto van die ik op zal zoeken en hier plaatsen. In 1973 konden mijn ouders niet veel waardering opbrengen voor mijn hondenkeuze, een Ierse Setter, nee minimaal een windhond moest het zijn. Jammer genoeg zijn mijn ouders  altijd erg fanatiek geweest en gefocust gebleven op één ras . . . Gelukkig waren Dick en ik toen al een tijdje getrouwd en beslisten zelf wel wat wij gingen doen . . . ---------- Zaterdagmorgen 6 augustus. Zo leuk om foto's van de honden van mijn lezers te ontvangen, vooral ook omdat ik lezers heb met andere rassen! Dus kom op jongens, graag o.a. een Corgi-, een IJslanderfoto en al die anderen!!! Boodschap komt voor elkaar hoor Til! Volgende week een gezellig weekend in Bremen, jawel Roosje wordt gehowd . . . Wij gaan daar elk jaar een weekend heen en daar zijn gewoonweg allemaal echt leuke hondenmensen, heerlijk! Zelfs een keurmeesters echtpaar uit Engeland komt voor de gezelligheid elk jaar ook daar naar toe, zij vinden de sfeer daar zo uniek dat willen zij niet meer missen! En wij ook niet want iedereen weet dat shows mij gestolen kunnen worden . . . En dan, vandaag over 5 weken gaan wij alweer richting Scandinavië! Dick is momenteel aan het knutselen achter buiten en ik hoor wel dat Roosje hem aan het helpen is, van de wal in de sloot . . . ---------- Vrijdagmorgen 5 augustus. Volgens mij heeft het vannacht behoorlijk geregend, drijfnat in het bos en het was weer laarzen aan. Gisteren een heel gezellige dag gehad en we hebben weer heel wat af gebabbeld . . . Dick vraagt zich altijd af waar wij de stof vandaan halen! Heerlijk om zo'n goede vriendin te hebben, maar ik heb er meer dan één hoor! In de middag met het hele spul naar het Roggebotzand geweest en zijn ze ook nog even in het water geweest, wij niet. We hebben langzaam gelopen, de honden niet, wij vonden het te warm. En van foto's maken kwam weinig . . . sorry we hadden zoveel te bepraten . . . Ook zo fijn dat het met onze honden altijd prima gaat met andere honden erbij, dat is wel zo makkelijk. Nee, geen ruzie om speeltjes oid. En omdat wij een hondproof 'tuin' hebben kunnen zij heerlijk spelen en rennen daar. Dat hebben zij dan ook flink gedaan, vooral Roosje en Mac! De 12 jarige Fanny was ook weer zo aandoenlijk en dan zo grappig om te zien dat ik elke keer toch weer haar mamma Eva in haar zie, precies dezelfde ogen! ---------- Donderdagmorgen 4 augustus. Wat een sfeertje in het bos vanmorgen, het lijkt wel 'nazomer'. Een flauw zonnetje, beetje wazig en zó stil, verbazend stil, geen vogel te horen. Die rusten nu uit na hun jaarlijkse escapades. En dat vind ik best wel vroeg, anders zie je dit pas over een week of twee. Ik vind het prima, ik hou van deze sfeer. Vandaag komen Fanny en Mac, beiden Bisontochtjes, met hun bazinnetje Marijke, mijn vriendin. Ja in de 'krabbels' hoort het op deze volgorde . . . Leuk voor de hondjes en leuk voor ons! We gaan vanmiddag iets fijns opzoeken voor ons allemaal en daar zal ook water bij moeten zijn! Lekker foto's maken!!!!!! Gistermiddag heeft Roosje weer heel leuk gespeeld met Jari, en ik heb zo'n 70 foto's gemaakt . . . belachelijk hè . . . Gisteravond kreeg ik weer zulke leuke foto's toegestuurd van Kiny van JR pupje Kaj, ik smolt compleet door mijn stoel hiervan (Dick moest mij later opdweilen) en zal ze zeker op de site plaatsen! ---------- Woensdagmorgen 3 augustus. Met Emma? Nee totaal niets aan ut handje! Zij heeft voor 5 dagen pijnstilling meegekregen en dat blijf ik dan ook gewoon door geven. Het was inderdaad heel verrassend om te zien dat het Emma is op de dvd, het zijn toch ook zulke super dierenartsen in Ermelo, echt zo meedenken! Gistermorgen nodigde Emma Roos alweer uit voor een spelletje, dat verwacht je toch niet. Net lekker gewandeld, ja hoor, weer de lange ronde en nu ligt hier alles alweer schots en scheef want de twee dames zetten de activiteiten nog even voort . . . Waar halen zij de energie vandaan? Ook Kong is natuurlijk favoriet, nee Carla, tot nu toe wordt er met dat ding niet gegoogeld (?) in huis . . . ---------- Dinsdagmorgen 2 augustus. Dit is niet te geloven! Toen ik Emma gister eind van de middag kwam ophalen was er niets meer aan haar te zien, helemaal 'bij' en ook liep zij gewoon! Alles is perfect verlopen. Op de terug weg ben ik nog gestopt op een lekker plekkie waar ik haar even rustig kon uitlaten. Ook dat ging allemaal zonder problemen. Thuis werd zij eerst uitgebreid besnuffeld en toen hartelijk ontvangen. Rond 9 uur (normaal voor onze honden) wilde zij naar bed. Vannacht niets gehoord en vanmorgen weer het normale patroon, wel een korte wandeling gemaakt. Thuis gekomen weer net zo enthousiast voor haar eten, alleen werd er niet met 4 pootjes omhoog gesprongen maar wel heeft zij weer gebeden en daarna haar hele bakje eten opgegeten! Voor 5 dagen pijnstilling mee én, en dat vind ik super, een CD waarop de laproscopie te zien is! Die ga ik dus gelijk zo even bekijken. Kortom, als je idee hebt om je hondje te laten 'helpen' laat het op deze manier doen, het is totaal niet belastend, kost effe meer maar dan heb je ook wat! NOUUUU ik ga net naar de CD kijken en het is gewoon mijn Emmaatje die op de film gezet is, wat gaaf!!!!! Straks even bellen om te bedanken voor deze verrassing! ---------- Maandagmorgen 1 augustus. Vandaag de beurt aan Emma om alleen haar etensbakje uit te likken . . . Om 12 uur moet ik met haar in Ermelo zijn voor de laproscopische sterilisatie (eigenlijk dus castratie) Was best wel zielug voor haar, zij staat altijd met 4 pootjes in de lucht te springen voor haar bakje eten. Daarna moet zij altijd bidden voor haar prakkie. Zij gaat dan plat op haar buik op de grond liggen met haar hoofdje tussen haar voorpootjes. Het gaat dus echt gebeuren. Natuurlijk heb ik Emma destijds gehouden om er mee 'door' te gaan. Zij is heel lief, echt mijn meisje, supergezond en ook mooi. Maar zij is heel erg terughoudend naar vreemden. Dit had zij al als jonge pup, ondanks, en dat mag ik toch echt wel zeggen, een goede socialisatie. In het begin denk je nog dat het wel bij zal trekken, een jonge Gordon mag immers wel wat verlegen zijn. Helaas werd het erger en haar terughoudendeid wordt zelfs bij tijd en wijle omgebogen in angst. En aangezien angst en agressie dicht bij elkaar liggen heb ik besloten om niet met haar te fokken. Dit moet in haar karakter zitten, kan niet anders. Ik weet zeker dat zij een fantastische moeder zou zijn, zij vindt pups, en trouwens de meeste honden, gewoon heel leuk! Dat kun je wel zien hoe zij met Roosje om gaat. Voor vreemde mensen is zij absoluut niet aan te halen en ik wil ook niet dat mensen hun best doen om haar voor zich te winnen. Ten eerste weet ik dat dat echt niet lukt en ten tweede ben ik dan bang dat er iets kan gebeuren. We zijn verschrikkelijk blij dat zij bij ons gebleven is, zelf hebben wij totaal geen problemen met haar! Zo zie je maar dat alleen een lieve, gezonde en mooie hond niet genoeg is om er verantwoord een nestje mee te fokken! Ik zou veel te bang zijn dat zij deze eigenschap zou doorgeven aan haar pups en daarbij, zij is een slecht voorbeeld voor haar kindertjes als er mensen op nestbezoek komen . . . ---------- Zondagmorgen 31 juli. En alweer is Roosje blij, blij met haar nieuwe speel. Ik heb maar weer eens een 'Kong' gekocht want ik denk wel dat die Roosjeproof is . . . Een kong is een taps toelopend keihard rubberen stuk speelgoed met een uitholling er in waar je iets lekkers in kunt smeren (op internet kun je allerlei recepten vinden voor dit doel!) Dit wordt gebruikt bij honden die zich vervelen, niet alleen thuis kunnen blijven etc. Maar Roosje heeft niets van deze eigenschappen . . . hoewel . . . alleen thuis zijn vindt zij niet echt leuk . . . doet er nu even niet toe. Als je de Kong weggooit springt hij alle kanten op behalve de kant die jij denkt dat hij op gaat! Roosje is er helemaal gek van. Toen ik hem gaf aan haar zag ik dat al snel en natuurlijk greep ik gelijk weer naar mijn fototoestel en ik heb genoten! Vanmorgen was het eerste wat zij deed de kong zoeken! Nog geen tijd gehad om iets met de foto's te doen, moest gisteravond naar het concert van Amy Winehouse kijken, wat zonde dat zij overleden is. ---------- Zaterdagmorgen 30 juli. Oef wat een reacties op mijn foto's . . . Nee hoor, er valt geen droog brood met mooie foto's te verdienen, daar zijn er echt te veel van, ik laat alleen jullie er van mee genieten! Ik ben al blij met de uitlaadklep van mijn twee sites! Maar ik ben van mening dat iedereen dit kan, gewoon heel veel foto's nemen en leren van je fouten. Wat dit betreft is dit met het digitale fotograferen voor iedereen toegankelijk geworden. Je schiet maar raak en wat niet goed is gaat het prullenbakje in. Daarbij heb ik natuurlijk een dankbaar onderwerp en dat zijn mijn honden. En zij zijn zo gewend aan dat fotograferen dat zij nergens van opkijken en ook gewoon doorgaan met waar zij mee bezig zijn, of dat nou slapen of spelen is, het maakt niet uit. Ook niet als ik in de raarste posities hang om hen leuk op een plaatje te krijgen. Vandaar dat ik nu een camera heb met een uitklapbaar schermpje, zodat ik niet meer zo vaak in spagaat hoef. De dierenarts keek gisteren wel op dat dat vliespleistertje nog steeds op Muisje haar buikje zat! Nee zij heeft er echt niet één keer aangezeten! Emma kreeg geen warme gevoelens toen zij bij de dierenarts kwam en toch sprong zij uit zichzelf op de tafel . . . ----------   Vrijdagmorgen 29 juli. Wat leuk zeg, die reacties op mijn hondenfoto oproep, ik ga er vandaag mee aan de slag hoor! Ook heb ik nog leuke foto's van Roos, die naar een natuurfilm kijkt. Vanmorgen ben ik wel 6 honden tegen gekomen in het bos, dat gebeurt echt nooit en ik vond het nog heel leuk ook. Speciaal voor Roosje natuurlijk, die vindt het echt helemaal te gek, rennen en spelen met andere honden. Ach ja . . . dat beessie speelt natuurlijk ook nooit met honden . . . Wij zijn momenteel bezig om te kijken hoe wij ons huis beter kunnen beveiligen, dat is dus kennelijk nodig. Wij hebben al goede sloten (jawel een huis met een politiekeurmerk)  maar dat is dus niet genoeg. De nieuwe tv gaat uit logeren als wij weggaan, belachelijk dat je dit soort maatregelen moet gaan nemen. We kunnen natuurlijk wel een bordje aan het huis hangen dat wij écht geen kostbaarheden hebben (die nemen we mee, dat zijn onze honden) maar dat geloven de heren inbrekers toch niet. Hoe vinden jullie het portret van Emma? Mooi hè! ---------- Donderdagmorgen 28 juli. Hè bah, er is een inbraakpoging gedaan bij mijn buren, zij zijn op vakantie. Wij wonen twee onder één kap. Eergisteravond heb ik iets opmerkelijks gezien maar er toch verder geen acht op geslagen. Ik keek naar de televisie en heb dan ook zicht op het raam van de huiskamer, de voorkant. Heel gek, ineens zag ik een mannelijke schim voorbij gaan. Soms lopen folderbezorgers wel eens vlak langs om de weg af te snijden. Dat vind ik niet leuk maar ja, dat heb ik maar geaccepteerd. Nu bleek dus dat die schim, notabene aan de voorkant van het huis, geprobeerd heeft een klein raampje open te breken. Dat is wel gelukt maar kennelijk werd hij gestoord en vluchtte. Geen fijn idee vind ik het. Ons huis staat ook vaak leeg . . . Verder ben ik gewaarschuwd voor op tv's springende honden! Dank je Peter en Astrid! Vorige week schreef ik over dat Spanieltje waar beide oogjes uit gehaald zijn. Nou, het gaat prima met hem en hij geniet, zonder pijn, van een heerlijke vakantie in de Oostenrijkse bergen! Ook ben ik een nieuw rubriekje gestart, dus kom maar op met die leuke foto's, wel kan het zijn dat ik hem een beetje oppimp! ---------- Woensdagmorgen 27 juli. Roos is blij. Wij hebben een nieuwe TV gekocht, zo eentje waarop het net lijkt alsof de wilde dieren je woonkamer instappen. Vooral de KIA reclame vindt zij heel leuk, zij dacht echt dat die kat de kamer in sprong! Ik verheug mij al op vanavond want er komt deel 2 van een hele mooie natuur serie op de EO. Ik leg mijn fototoestel weer klaar! Had ik gister ook al maar er was weinig natuur. Wel een ziekenhuis programma en Roosje had heel veel belangstelling voor een man aan een zuurstofapparaat. Ik heb wel de foto genomen maar vind hem toch niet geschikt om op de site te zetten . . . mijn eigen schoonzus is ook in die penibele situatie . . . zij leest mijn dagboek niet. In het bos was vanmorgen een invasie van natuurbollen met kijkertjes. Hoewel je hond los mag bij ons in het bos, zag ik een man zich oppompen en hij dacht dat ik langs zou lopen . . . niet dus. Ik ging een ander paadje in en toen ik even omkeek zag ik dat hij zich weer leeg liet lopen . . . Gister heb ik wel wat foto's in huis genomen en straks zal ik kijken of het de moeite waard is om hier te plaatsen. ----------  Dinsdagmorgen 26 juli. En het leven gaat door. Vannacht had ik weer een stereosound en wil je weten hoe de helft klinkt, klik dan maar eens op deze link, http://www.youtube.com/watch?v=BdxM_zcA1fI&feature=youtu.be , zo'n geluid maakt Roosje ook! Nee, op het filmpje is zij het niet maar het is wel een Engelse Setter, onze Gordons of Muisje hoor je zo nooit! Voor de andere kant van de stereo heb je niet veel fantasie  nodig, dat klinkt zoiets als een tropisch regenwoud naar beneden halen . . . Het leuke is dat ik er wel even wakker van word maar eerlijk is eerlijk, het stoort mij niet. Ik zie net het zonnetje weer een beetje opkomen en ik hoop dat het nou wel weer eens fotoweer gaat worden, een beetje saai zo. Het is echt komkommertijd, ook in de berichtjes in het gastenboek! ---------- Maandagmorgen 25 juli. Vandaag niet over honden. Nu de volle omvang van de ramp in Noorwegen tot mij doorgedrongen is, wil ik geen hondenpraatje houden. Scndinavië, hét deel van Europa dat ons zo lief is. Juist die landen, landen van natuur, onschuld en tolerantie. Wat er daar heeft plaats gevonden is zo erg, dat overtreft alles. Mijn gedachten zijn veel bij die mensen die al dat leed overkomen is. ---------- Zondagmorgen 24 juli. Zo zeg, dat ik niet van warm zomerweer hou is wel bekend, maar dit weer hoeft van mij nou ook weer niet . . . Volgens Edwin een dag om gewoon thuis te blijven, maar dan heeft hij zeker geen hond . . . Die (van ons tenminste) interesseert het geen hout dat het herfst is buiten, dat is juist leuk, al die wegvliegende blaadjes! Dit noemen mensen dus vaak een nadeel, dat je er met alle weertypen uit moet, maar wij zien het als voordeel! Je knapt er zo van op en als je thuis komt wacht er een bakkie bruin vocht! Haha kan ik nu mooi zeggen want Dick is met de meiden op stap . . . In het weekend volgen wij het 'normale' patroon, dat wil zeggen, om en om de wandeling maken. Wat een leuke reacties op het feit dat Muisje meer te zien is op foto's! Het lijkt inderdaad of Muisje wat onderbelicht wordt maar zij is net zo belangrijk voor ons als de anderen! Het heeft er mee te maken dat dit aanvankelijk alleen een 'Gordon Settersite' was maar nu is het eigenlijk 'Onze Honden!' Daarbij houdt Muisje zich meestal 'low profile' en gaat zo haar eigen gangetje, ook tijdens de wandeling. Die spelende en rennende Setters blijft natuurlijk aantrekkelijker om te fotograferen dan een snuffelende Fauve! ---------- Zaterdagmorgen 23 juli. Laat vandaag. Dat heb je als je een gezellig iemand tegen komt in het bos, we stonden zo maar een uur te praten samen! Muisje is inmiddels alweer de oude en wat gaat dat toch vlug. Zij heeft niet één keer aan haar wondje gesopt! Zelfs het dunne vliespleistertje zit er nog onbeschadigd op! Volgende week vrijdag wondcontrole en dan gelijk even tegen rabiës enten en Emma ook. Het mag weer wat kosten zeg . . . toch wel een fijn gevoel dat alles verzekerd is . . . Ik heb gister weer lekker plaatjes geschoten maar ik besef dat jullie niet veel verschil zullen zien. Ook de vorige camera was al een goeie. Eigenlijk zou ik wel eens een echte fotocursus willen doen maar ja dan zitten altijd onze vakanties in de weg. Als er cursussen gaan beginnen is het voor ons weer tijd om de camper in te stappen! We zitten momenteel heerlijk te brainstormen over onze najaarsreis en twijfelen tussen Finland en Noorwegen. En natuurlijk willen wij weer een deel in Zweden doorbrengen. Een rondreis tussen al die Scandinavische landen hebben we ook op het oog maar dat is een kostbare reis met een aantal dure boottochten er in. Maar dit zijn wel hele leuke onderwerpen om lekker samen te bespreken onder het genot van een bakkie koffie met wat lekkers! ---------- Vrijdagmorgen 22 juli. Met Muisje gaat het prima, zij is weer de volledige ronde vanmorgen meegeweest en heeft heerlijk los gelopen. Echt rennen doet zij nog niet, maar ook dat zal wel weer snel komen. En dan een nieuwtje . . . jawel er is een scheepje aangemeerd en ik heb een nieuwe camera! Ik ben er heel erg blij mee en heb al veel foto's gemaakt. Het is hetzelfde merk als mijn vorige camera alleen wat uitgebreider en wat meer mogelijkheden, dus lekker allemaal uit proberen! Ik heb vandaag expres de 'muizenlosloopronde' gedaan want dan had ik mijn handjes vrij om te fotograferen. Gisteravond heb ik al een bladzijde met probeerseltjes op de site gezet welke ik direct zal uploaden. Toen ik de eerste foto's gister maakte zag ik wel dat het hoofdje van Emma nodig getrimd moest worden (dat was het enige nog na gisteren!), en dat heb ik toen maar eerst gedaan. Alleen al het feit dat ik de meiden veel fotografeer maakt dat ik hun jasjes goed moet onderhouden! ---------- Donderdagmorgen 21 juli. Met Muisje gaat het goed, nog wel kort voor de kar maar ook dat is al minder. Gistermiddag is zij weer een korte middagronde mee geweest, ik denk voor een mens is dat goed na een operatie dus voor een hond ook! Ook liep zij gisteravond zelf de trap alweer op naar boven. Gistermiddag heb ik Maura en Emma eens heel goed uitgeplozen, alle kleine dreadlockjes er uit gepeuterd. En reken maar dat dat veel werk is. Vooral Maura, zij heeft een enorm dikke vacht en 'hangt' ook heel erg aan, allerlei kleine takjes en troep vangt zij op om er dreadlocks van te breien. Emma heeft meer de vacht van haar pappa Movie, zacht, diep zwart, glanzend en de franjes zijn ook veel minder dik dan die van Maura. Gelukkig vindt Maura het heerlijk op de trimtafel en dat is natuurlijk wel heel makkelijk met zo'n bewerkelijke vacht. Hoewel het water over mijn rug loopt bij dit karwei heb ik daarna wel een heel goed gevoel en kijk ik met trots naar mijn meiden! ---------- Woensdagmorgen 20 juli. Zo dat hebben we ook weer gehad. Gisteren, aan het begin van de avond kon ik Muisje weer ophalen. Alles was prima verlopen. Zij was nog wel slaperig en een beetje zwabberig op haar muizenbeentjes. Bij thuiskomst heb ik haar nog een tijdje in de auto laten liggen waar zij heerlijk rustig sliep, anders gaan die anderen meteen zo aan haar snuffelen. Zij wilde wel gelijk weer wat eten, zacht gekookt eitje en een bakje melk ging er vlot in, typisch Muisje. Vannacht heeft zij gewoon rustig geslapen en net ook weer haar eten opgegeten. Helaas is zij stik- maar dan ook stiksaggerijnig en duldt zij geen hond in haar buurt . . .  Tegen mij is zij gewoon net zo lief als altijd, maar vooral Maura wil zij niet in haar omgeving hebben. En die doet echt helemaal niets! Wel is Maura nieuwsgierig maar met een afgewende blik snuffelt zij in de buurt van Muisje, maar zelfs dat mag niet. Zij valt niet uit maar laat wel het oogwit zien en gorgelt als een Rottweiler. Zo mooi die ogen, ik heb er een foto van gemaakt, Nikon kreeg een stuipje . . . Natuurlijk ben ik aan het rondkijken naar een  nieuw fototoestel, sterker nog, ik weet al welke het moet worden . . . Maar ja, eerst zal er een scheepje moeten aanmeren en niet steeds, om mij te plagen, voorbij varen! ---------- Dinsdagmorgen 19 juli. Wat een heerlijk temperatuurtje vanmorgen in het bos. En ahh zo zielug (Hetty!) voor Muisje zojuist . . . het beessie moet nuchter om 13.00 uur bij mevrouw de dokter zijn . . . Vandaag is de dag dus. Muisje gaat onder het mes. Maar ik heb wel een slinks trucje bedacht, om haar de indruk te geven dat zij toch gegeten heeft. Ik heb de bak ingesmeerd met een lepeltje blikvoer en er wat warm water bij gedaan, en lekker dat zij het vond! Zij is een tijd lang bezig geweest met het helemaal schoon likken van de bak. Goed ideetje hè! Ik heb een beetje een 'leeg gevoel' en dat komt zo: ik ben zo gewend om veel te fotograferen en dat doe ik nu helemaal niet. Mijn Nikon heeft de pijp aan Maarten gegeven en het kleine cameraatje voldoet niet meer aan mijn eisen. Voeg daarbij het regenweer en hup, geen foto's. Het afgelopen weekend hebben Wendy en Remko wel foto's gemaakt . . . maar zonder geheugenkaartje in het toestel . . . Mijn hoop is nu, dat zij wat op de harde schijf van het toestel hebben opgeslagen en de kunst verstaan om die er weer af te krijgen . . . (ik zou niet weten hoe ik dat moest doen) Nou ja, dan zal ik maar weer eens een beeldbewerking op de site zetten. ---------- Maandagmorgen 18 juli. We hebben een leuk weekend gehad! De nacht van zaterdag op zondag overnacht op een parkeerplaats in het groen in Veendam. In de morgen een leuke wandeling gemaakt rondom een waterskimeer (gek woord), grappig om naar te kijken. De honden, minus Roosje, vonden het helemaal geweldig daar want ik denk zo maar dat de konijntjes in de bosjes nog net niet over hun hoofden liepen! In het middaguur zijn wij weer naar huis gegaan want ik wilde o zo graag het bloemetje weer ophalen . . . Toen ik haar bij de stal van Wendy en Remko kwam ophalen zag ik wel dat zij mij niet gemist kon hebben . . . Ze was blij mij te zien en plofte eigenlijk gelijk languit op de grond bij mijn voeten neer . . . Zij heeft enorm gespeeld met Jari, de Oud Duitse herder van Wendy. Racen door de natte paddock en dat leverde Wendy weer een huis vol zand op . . . Zij was zo afgepeigerd dat zij niet eens wilde spelen met Emma, en echt waar, dat is nog nooit gebeurd! Op dit moment is zij weer fris en fruitig en heeft weer met veel plezier door het blubberige herfstbos gescheurd . . . ---------- Zaterdagmorgen 16 juli. Ja natuurlijk had ik reacties verwacht op mijn emostukje van gisteren en gekregen ook! En inderdaad Tiny, we mogen blij zijn dat ons ras, de Gordon Setter, nog behoorlijk vrij is van ellende en dit moeten we ook zo zien te houden. De problemen die er zijn, zijn beheersbaar mits er gewetensvolle fokkers blijven. En geen fokkers die het alleen met de mond propageren en de problemen altijd bij een ander neerleggen. Inmiddels gaat het met het Spanieltje goed, hij is weer aardig aan het bijkomen van de ingreep. En de tijd zal het leren hoe hij hier in de praktijk mee om zal gaan. Dat was wel even een serieus onderwerp hè, zo af en toe moet dat gewoon. In mijn dagboek is vaak te lezen waar ik mij op dat moment mee bezig hou. Verder, morgen geen krabbeltje. We gaan vanmiddag naar Groningen waar wij een klein feestje hebben en komen in de loop van morgen weer terug. Roosje logeert een nachtje bij Wendy en Remko. De andere meiden nemen wij mee in de camper. Fijn weekend, met hopelijk niet zoveel regen! ---------- Vrijdagmorgen 15 juli. De afgelopen dagen ben ik een paar keer geconfronteerd met honden met een erfelijke afwijking. Nee, geen Gordon Setters. Het ene was een Cavalier King Charles Spaniel, een ras wat eigenlijk helemaal verziekt is, er schijnt wel 95% van het bestand een min of meer ernstige erfelijke afwijking te hebben. Het is toch schandalig dat dit bestaat. Dit hondje, gecastreerd reutje, 6 jaar oud, slaapt de hele dag, is niet blij als de baas thuis komt, zeker 3 kg te zwaar, en elke dag moeten de ogen gedruppeld worden met een zalfje van 40 euro voor 10 gram . . . Binnenkort moet hij geopereerd worden aan een hartafwijking. Ik zag het aan en word daar heel droevig van. Wat doen mensen nou toch allemaal? Het andere hondje betreft een Engelse Cocker Spaniel, reutje, zijn leeftijd weet ik even niet.  Deze week zijn beide oogjes er uit gehaald omdat de oogdruk in de blinde oogjes niet meer te reguleren was. Deze diertjes moeten enorme hoofdpijn hebben, dat kán niet anders. In het laatste geval ken ik de eigenaren heel goed en wat hebben zij een verdriet hierom. Stapel- maar dan ook stapelgek zijn zij op hun hondje die dit allemaal moet ondergaan. Alles hebben zij er voor over om de pijn te verzachten. En echt waar, ik heb hier om gehuild. Dit heeft mij enorm aangegrepen. En juist dit, het gewoon doorfokken met honden met een bewezen erfelijke afwijking, heeft mij er toe doen besluiten definitief met fokken te stoppen. Ik wil hier niet meer bij horen. Hoe kunnen mensen dit nou toch doen? Jaha, natuurlijk weet ik het antwoord. By the way, deze hondjes komen bij fokkers vandaan die lid zijn van een rasvereniging . . . ----------    Donderdagmorgen 14 juli. Muisje heeft mij vanmorgen tijdens de wandeling flink vermaakt. Ik deed de ronde waarin een paar houten bruggetjes zitten die met gaas bespannen zijn, tegen uitglijden. Muisje loopt er zo koddig overheen, net alsof haar Pampertje volgepoept is, zo schattig! Verder had zij haar oog vandaag laten vallen op Roosje . . . Luid blaffend jaagt zij haar achterna en daagt haar uit. Dat noemen wij de gekkeritis. Roosje vindt het prachtig, zij het met enige reserve . . . er komt geen lichamelijk contact aan te pas want zij heeft veel respect voor de ranghogere! Tijdens dit spel kijkt Maura regelmatig naar mij of ik als 'leader of the pack' dit nog goed vind. Zij bemoeit zich hier verder helemaal niet mee, zolang als het spel is. Zo af en toe wil Muisje kennelijk haar hogere rang bevestigen tegenover Emma en Roosje. Dit zal zij nooit doen bij Maura, Muisje is erg van de rangen en standen. Gistermiddag ben ik nog op kraamvisite geweest bij een black en tan langharig teckelpupje, owwww wat lief! En wat rook ik lekker dat ik thuis kwam, de meiden raakten niet uitgesnuffeld! ---------- Woensdagmorgen 13 juli. Het lijkt wel herfst! Dick heeft late dienst deze week en is nu met de meisjes weg. Ik heb mijn beslissing genomen en de adviezen opgevolgd van iemand waar ik veel waarde aan hecht. Dus i.p.v. Roosje gaat Muisje volgende week onder het mes en ik wacht met bloemetje tot zij minstens 18 maanden is. Zo zie je maar, ben ik 100% overtuigd van mijn opvattingen en iemand legt gemotiveerd uit hoe het anders kan en huppakee daar ga ik . . . Ja als je bij mij met doorslaggevende argumenten komt wil ik wel overstag gaan . . . Verder heb ik vandaag eigenlijk niets te melden, alles gaat z'n gangetje. Gistermiddag, na de wandeling, heb ik lekker geknutseld met een paar foto's van bloemetje op de manege. Dat is toch zo'n heerlijk werkje, hondjes slapend om je heen en totale rust in huis! ---------- Dinsdagmorgen 12 juli. Kijk, dat is nou leuk, wat een feedback op mijn stukje over castratie van eergisteren! Reacties variërend van, zonde, zielugg, is dat nou wel verstandig en noem maar op. Daar kan ik wat mee. En natuurlijk weet ik alle consequenties van castratie maar ja ik was (jawel wás) toch echt vastbesloten . . . De adviezen betroffen vooral het bloemetje en ik ben nu gaan twijfelen . . . Wachten tot zij 18 maanden is? Morgen weten jullie het want dan heb ik zeker een beslissing genomen. Maar dat alles 'geholpen' gaat worden is zeker. Alleen wanneer, met rozenkindje, weet ik dus nog niet. O ja, bril heeft ook weer een eigenaar hoor! Gisteren had ik Roosje mee naar Voltigeles (simpel gezegd is dat gym op paarden) met Charlotte, prachtig vond zij dat, al die kindertjes. Toen Charlotte gisteravond weer weg was vond ik een spoor van verminkte viltstiften . . . ---------- Maandagmorgen 11 juli. Nee hoor mensen, niets aan het handje hier, alleen de techniek liet mij in de steek . . . Ik kreeg gisteren geen verbinding met de server en kon ik dus niet uploaden, bah. Vele malen heb ik het geprobeerd en ga nu  in de herkansing. Net kwam Roosje vol trots binnen met een bril (nog heel!) in haar lieflijke mondje . . . maar die bril is helemaal niet van ons . . . ---------- Zondagmorgen 10 juli. Gistermiddag kwamen er vrienden om te bbqen. Nou ik kan wel vertellen dat Roosje de boel weer goed vermaakt heeft . . . Zij heeft menig ererondje gemaakt met een trots hoofdje en een wuivende staart met, een kleine greep uit het assortiment: de zak houtskool, waar zij ondertussen steeds over struikelde, een doosje lucifers, tas van tante, trui van tante en trui van ome! Het was vermakelijk en wij genoten van haar solo optreden! Ook Saar was mee, een 10 jarige dochter van onze overleden Julia. Verder nieuws, ik heb afspraken gemaakt en de jongste twee, Emma en Roosje zijn het eerst aan de beurt voor sterilisatie (castratie) Roosje op 19 juli. Zij is nog niet loops geweest en dat biedt de grootste garantie om tepeltumoren op oudere leeftijd te voorkomen. Emma is op 1 augustus aan de beurt en bij haar wordt het een 'laparoscopische' ingreep, 3 minisneetjes. Bij Roosje had ik dat eigenlijk ook gewild maar dan kon zij niet eerder dan 1 augustus en ik ben dan bang dat zij loops wordt en dat wil ik voor zijn. Dit soortoperaties wordt in Ermelo op elke 1e maandag van de maand gedaan en dat wist ik niet. De maand er op zijn de andere twee aan de beurt. Ja, een hele beslissing maar ik sta er voor 100% achter. ---------- Zaterdagmorgen 9 juli. Vroeg vanmorgen. Dick gaat met de meiden weg voor een lange wandeling en ik ga boodschappen doen op het fietsie, en het regent. Ik wil eventjes iets duidelijk maken aan jullie . . . NEE ik ben niet van mijn Gordongeloof afgevallen hoor! Ik hou van al mijn honden even veel! Mijn hart is groot en heeft alleen koninklijke loge zitplaatsen! En ja, natuurlijk schrijf ik veel over Roosje en zijn er ook veel foto's van haar! Zij is onze jongste en na 21 jaar alleen 'zwart' is het weer eens wat anders. En dan is het heel leuk om te constateren dat ook zij een èchte Setter is, maar toch met weer heel andere maniertjes, die specifiek voor Engelsen zijn . . .  Ik ben begonnen met de vacht van Maura uit te dunnen, tsjongejonge, het lijkt wel een Amerikaanse Cocker Spaniel. Zoals je op de foto ziet moet ik wel elke keer Emma van de trimtafel sturen, zij wil persé naast haar mamma zitten en dat trimt niet zo handig. Ook Roos wil bij die gebeurtenissen aanwezig zijn en gaat dan op mijn voeten liggen . . . ----------   Vrijdagmorgen 8 juli. En hoe vinden jullie de foto van de messcherpe Roosje? Wat een duveltje hè, het is echt een ongelofelijke pretletter en alles vindt zij leuk! Gisteravond, toen ik aan de telefoon zat, hoorde ik een zachte plof in de keuken. En gealarmeerd als wij zijn, gelijk kijken natuurlijk . . . Had zij met een sprong tegen het aanrecht kans gezien om een vergiet met kersen op de grond te trekken. Het was echt een plaatje, zij stond midden tussen de kersen met een verbaasde blik van, 'zo wat heeft deze actie mij nou weer opgeleverd en welke van die knikkers moet ik als eerste pakken?' Die verbazing duurde niet lang. Ik wist niet hoe snel ik al die kostelijke kersen moest oprapen (haha daarom geen foto gemaakt) en zij rende van pure uitsloverij weg. Later zag ik waarom . . . zij had lekker een kers uit elkaar geplukt op de bank en opgegeten . . . En wij? Ja, misschien best wel gek, maar weer lachen natuurlijk . . . als je dat smoeltje ziet van haar, dan kun je niet anders . . . Machteloosheid? Nee hoor echt niet. Met het klimmen der jaren word je gewoon soepeler en vind een heleboel dingen om je heen een soort 'ballast' die er helemaal niet (meer) toe doen, andere dingen worden belangrijker! ----------  Donderdagmorgen 7 juli. Vanmorgen heb ik Dick geloof ik maar 5 minuten gezien voor hij weg ging en toch heb ik 3X het woord LIEF van hem gehoord, leuk toch! Maaruh, het ging wel over Roosje . . . Als hij opstaat neemt hij het bloemetje gelijk mee naar beneden en de anderen en ik blijven nog even lekker liggen. Zo grappig, wij constateerden gisteren dat de gevleugelde woorden van ons, 'mooi hè', waren voor een paar maanden en nu wij weer thuis zijn is het weer 'lief hè'! Zo ontzettend vaak als wij tegen elkaar zeggen hoe lief wij de honden vinden, niet normaal volgens mij. Maar ach, we doen er niemand kwaad mee en het is helemaal onschuldig. Het 'alleen zijn' met Roosje gaat heel goed, ik ben het volop aan het trainen. Wel neem ik haar nog mee als ik boodschappen ga doen en blijft zij in de auto, als het niet te warm is. In de auto zal zij niet blaffen evenals in de camper. Het is ook begonnen sinds wij van vakantie terug zijn en zij niet meer de hele dag in onze directe omgeving is en ik wel eens de deur voor haar neus en achter mijn rug dicht trek. Maar ook dit lost zich weer vanzelf op, nou ja niet helemaal dus! ---------- Woensdagmorgen 6 juli. Het leek vanmorgen wel of ik met een kudde koeien op pad was, alle 4 heftig gras eten. Hoe zal dat nou komen vraag ik mij dan af. Steken zij elkaar aan of zo? Ik bereidde mij dus al voor op 4 honden die gingen kotsen en niet eten wilden na die weidegang. Dat was een misrekening, als hongerige wolven vielen zij aan op hun bak, net als altijd! Nou is het ook zo dat honden niet al dat gras opeten maar er vaak alleen maar op kauwen vanwege de sap. Nu ligt het hele spul plat en als ik hier rond kijk lijkt het wel of er een worsteling plaats heeft gevonden. Kussens zijn van de bank, het enige kleed in de kamer ligt op een frommeltje, en de stoelen zijn verschoven. Het is altijd even afkicken na de wandeling. Emma ligt op haar rug en ik heb uitzicht op haar buikje. Van de operatie is niets meer te zien en alles is alweer bedekt met een laagje zwart haar. Maar, van franjes kun je niet spreken, dat duurt wel een tijdje voor dat het weer zo mooi naar beneden hangt. Eigenlijk heb ik niet zoveel te babbelen, het is een beetje saai hier. Dick werkt nu hele dagen voor twee maanden, zoals elke zomer. Ik heb het rijk alleen maar of ik daar nou echt blij mee ben . . . daarbij zijn nu alle hondenrondes voor mij . . . ----------  Dinsdagmorgen 5 juli. Vanmorgen maakte ik weer eens mijn 'afgelegen' wandeling, dat is altijd zo fijn voor Muisje, zij is dan de hele ronde los. Het is daar veilig voor rondzwervende Muisjes! Plotseling, zo maar midden op een bospad, twee kleine tentjes. Gelukkig waren de twee jongens al wakker anders had wekkermuisje hen gewekt. Dat vind ik dan zo lief en zo onschuldig, die twee jongens waren een nachtje aan het 'proefkamperen' want zij gingen samen op fietsvakantie. Een leuk en gezellig praatje gehad met hen. Momenteel zijn Emma en Roos weer behoorlijk aan het donderjagen, net of zij nog niet mee geweest zijn. Dan vind ik het net van die kleuters die door hun vermoeidheid heen rennen en direct als een blok in slaap vallen. Weten jullie ook al dat je vanaf 1 januari 2012 geen bloedtest meer hoeft te doen als je naar Engeland wilt met je hond? Alleen nog een geldige rabiësvaccinatie en drie weken daarna kun je al gaan en dat is een hele verbetering! ---------- Maandagmorgen 4 juli. Gisteren, politie, plaats delict parkeerplaats zwembad Haarlem. Nee hoor, niets bijzonders maar toch wel vermeldenswaardig. Soms moet je wel eens wat waar je hondje niet mee naar binnen mag, flauw hoor. Onze kleinzoon van 6 jaar moest afzwemmen. Uiteraard ging Roosje mee en moest in de auto blijven. Het was bewolkt weer, je staat niet rustig in het zwembad en na een kwartier (hadden we afgesproken) ging Dick weer even naar de auto om naar het bloemetje te kijken. Toen hij daar aan kwam, kwam er net politie aanrijden, die waren gebeld omdat er een hond in een auto lag . . . Kijk, daar zijn wij blij mee, goed opgelet medeburgers, zo zie ik het graag! Roosje lag gewoon heerlijk languit te slapen, geen paniek. Dus was de actie eigenlijk wel een beetje overdreven . . . Ja onze kleinzoon heeft zijn A diploma waar hij heel trots op is! Daarna met hen mee naar huis en Roosje vond het weer helemaal geweldig met die kinderen, dat is zo leuk om naar te kijken! Het is een behoorlijk druk gezin met 3 levenslustige kinderen en toen Roosje moe was ging zij midden in de kamer, tussen de spelende kinderen liggen slapen, helemaal relaxed. Gistermorgen nam het bezoek ook hun twee honden, een Jack Russell en een Cavaliertje mee naar binnen. Alleen Muisje hebben we in de camper gezet want zij en een JR lijkt ons niet zo'n goede combinatie. Atijd zo leuk om te zien dat onze Settermeiden alle honden direct accepteren bij binnenkomst. Natuurlijk wordt er druk gesnuffeld maar er valt geen onvertogen brommetje. O ja, Pupje Storm heeft inmiddels een leuk gezinnetje gevonden! ----------  Zondagmorgen 3 juli. Je hoeft dus geen veesboek, twitters en/of haivs te hebben zodat mensen je kunnen vinden want door mijn sites weten zij ons evengoed op te sporen! Leuk! Gewoon googelen 'dickenyvonne' en dan kom je er al! Vandaag komen er oude, nooit vergeten, jeugdvrienden op bezoek welke wij ruim 20 jaar niet hebben gezien! Ja natuurlijk herinneren zij zich als 'Yvonne en Dick met de Ierse Settertjes'. Maar eerlijk gezegd was ik toen denk ik wel een nettere huisvrouw . . . Dat betekent dus dat ik mezelf vanmorgen al het zweet op mijn rug en klotsende oksels bezorgd heb. Pff je wil toch wel een beetje goed overkomen als zij jou zo'n lange tijd niet gezien hebben, Je bent uiterlijk al zoveel veranderd . . . Ik hoop dat zij zich realiseren dat zij in een 'hondenhuishouden' terecht komen, en jullie weten wat dat kan betekenen. Kijk niet onder de bank want daar ligt regelmatig een extra tapijtje, glasplaatjes zitten vol met hondenneusjes evenals de ramen. Keukenkastdeurtjes bezaait met 'paws', en de deuren met schudmodderplekken. Maar ik heb mijn best gedaan en op het oog ziet het er goed uit, in mijn ogen dan. Dick weet direct niet wat hij ziet als hij thuis komt en laat ik nu even hopen dat de honden een beetje beschaafd thuiskomen . . . Haha sinds gister heb ik een nieuwe stofzuiger die zelfs onder de bank kan komen, niet slecht dus. Best makkelijk want dan hoef ik niets weg te schuiven en ik weet zeker dat Dick daar niet op gelet zal hebben toen hij hem kocht! en ik zou daar trouwens ook niet over nagedacht hebben. Effe lachuh, hij noemde het 'een verlaat moederdagcadeautje'. . . (net of ik op zo'n cadeau zit te wachten) ----------   Zaterdagmorgen 2 juli. Vanmorgen toch wel eventjes lachen, toen ik mijn krabbeltje van gisteren nog eens overlas . . . Gisteravond zocht een trouwe lezeres contact met mij i.v.m. gedragsproblemen met haar hond, ernstige problemen. Natuurlijk voor mij niet mogelijk om op een afstand, zonder de mens/hond combinatie te zien, te adviseren. Ik voelde wel dat ik gelijk weer op mijn 'gedragstherapeutenstoel' ging zitten. Ik heb haar wat tips kunnen geven en de rest zal volgen. Maar daar gaat het nu even niet over waar ik om lachen moest vanmorgen. Ook zij leest namelijk de dingetjes waar ik als (zelf gediplomeerd) GTer tegen aan loop en tóch heeft zij vertrouwen in mijn kennis! Lief toch! Nee ik praktizeer niet meer. Dat is te lastig als je de handen vrij wilt hebben om met de camper weg te kunnen gaan. Aan één kant jammer, want het werk is ontzettend leuk en vaak dankbaar. En nu leef ik mij ik gewoon lekker uit op mijn eigen hondjes . . .  ---------- Vrijdagmorgen 1 juli. Regelmatig denk ik terug aan de woorden van mijn oma. Ik vond dat als tiener, irritant en ook 'oude mensen geleuter'. Zij zei dat je, hoe oud je ook wordt, toch elke dag weer wat bij leert. En waarom denk ik daaraan terug? Nou ons allerliefste Roosje is nu 9 maanden oud en echt ook de allereerste die niet alleen thuis wil zijn. Zij is de 10e Setter die ik opvoed en nog nooit ben ik bewust bezig geweest met dat aan te leren, het ging gewoon vanzelf! Of zal dat komen omdat Dick nu ook altijd thuis is? Nou, dat was met Emma toch ook al zo. Geen idee verder, maar dat ik iets over het hoofd gezien heb is wel duidelijk. Ik ga hier iets mee doen. Dus wat heb ik van oma geleerd? Jawel, dat je dus elke dag weer wat bij leert. Niets is kennelijk vanzelfsprekend. Denk nou niet dat dit een ernstig probleem is voor ons, nee helemaal niet, het vergt alleen wat creatieve aanpassingen zo nu en dan. Meestal neem ik haar mee omdat ik dat leuk vind en zij zich zo supergeweldig gedraagt! Daarbij heeft zij volgens ons zuignapjes onder die Engelse voetjes zitten waarmee zij vastgekleefd zit aan mij! Ook heb ik nog nooit zo'n niets ontziende dievegge gehad! Alles is leuk om op te kauwen . . . behalve . . . kauwbeentjes die er voor gemaakt zijn . . . Ik heb altijd een overvloed aan die dingen, in alle kleuren, geuren, soorten en maten, maar Roosje wil die niet hebben om te knagen. Nee, spullen van mij zoals mijn bril, mobieltje, gister kon ik ter nauwernood mijn kleine cameraatje ongeschonden uit dat bekkie vissen, dát zijn dingen om op te knagen . . . Nee, ook dat hebben de anderen echt nooit gehad! Emma die altijd zo zuinig op haar speeltjes is. Haar geliefde Piep, ja die is een paar maanden geleden al vermoord. Ik heb hem stiekum weggehaald want anders moet ik met Emma nog naar een cursus rouwverwerking . . . Ach ja, wij lachen er maar om en . . . als zij groot is doet zij het niet meer . . . Elke dag weer kijken wij vol bewondering naar ons sproetenmeisje die de kers op onze hondentaart geworden is! ---------- Donderdagmorgen 30 juni. Ik hoor jullie al denken . . . o jee straks heeft zij er ook nog een Golden Retriever bij . . . Maar nee hoor, hoewel het smoeltje mij enorm aanspreekt doe ik dat echt niet hoor! Storm is een pupje van de fokkers van ons Roosje en zij hebben gewoon nog een pupje over, verder niets dus! En hoewel ik een Gordon Setter toch echt de allermooiste hond vind, ben ik geen rasfanaat, ik ben gewoon een hondenliefhebber nee, dierenliefhebber! Vandaar dat ik het wel leuk vond om op mijn site te zetten. Natuurlijk zijn er rassen waar ik mij niet toe aangetrokken voel, maar dat is een ander verhaal. Dat is het mooie van rashonden, voor elk wat wils! En over smaak valt niet te twisten. Wat wel jammer is dat mensen vaak een keuze maken wat het uiterlijk van hun ras moet zijn maar minder kijken of het karakter wel bij hen en je gezin past. Dat is een instinkertje. Er zijn honden die ik prachtig vind, neem als voorbeeld een Afghaanse Windhond. Schitterende honden, echte eyecatchers maar zouden echt niet in ons gezin passen. Trouwens, al die Oosterse Windhonden vind ik adembenemend, de mooie rastypische exemplaren dan, maar hebben een afstandelijk karakter waar je van moet houden. Zo dat was vandaag een hondenlesje! ---------- Woensdagmorgen 29 juni. Een verademing. Hoewel ik gehoopt had op 'meer' gisteravond . . . Wel enorme knetters en blauwe lichten. We hebben zo lang mogelijk buiten gezeten totdat het begon te regenen. Maura en Muisje deden net of er niets aan de hand was, Emma keek zo af en toe met een zuinig bekkie naar ons, en wij niet reageren dus. En Roosje? Zij schrok twee keer van een knetter en ging daarna ook gewoon liggen slapen. Normaal willen onze meiden om een uur of 9 naar bed, dus naar boven. Nu wilde ik dat niet want het was stikheet daar met de ramen dicht vanwege de regen. Op de buienradar (hiep hiep hoera voor die uitvinding) zagen wij dat het omstreeks kwart over 11 hier droog zou zijn. Toen dus lekker alles weer open gezet en verder niets gemerkt meer vannacht. Net gezellig met Wendy en de hondjes gewandeld in een opgefrist bos met *&^%$# weer een flink aantal modderpaden . . . Mijn bril is nu niet beslagen maar wel zwaar verminkt . . . alleen de glazen zijn nog heel . . . stoute Roosje . . . Gisteren zei de buurvrouw dat Roosje wel erg hard blaft als wij er niet zijn en dat is al 2 keer (!!!) gebeurd sinds wij haar hebben . . . en ook daarvan nog lang met de camper weggeweest zijn . . . Dezelfde buurvrouw met die twee honden die vaak een wolvengehuil laten horen als zij weg zijn, en zij zijn heel veel weg . . . ik heb daar al eens over geschreven . . . lachen toch . . .  Wat moet ik hier nou weer mee? Ik geef wel helemaal toe dat dit een hiaat is in de opvoeding maar zij is eigenlijk nooit alleen want zij gaat altijd mee . . . ---------- Dinsdagmorgen 28 juni. Ja ik leef nog. Een gehijg en gepuf rondom mijn stoel en een beslagen leesbril. Dat was een warme ronde vanmorgen. Ik had, voor ik wegging, al een discussie met de dames gehad . . . Ik had hen verteld dat het een kort uitlaatrondje ging worden, maar zij pikten het niet en maakten zich op voor een demonstratie op het Malieveld. Maar deze functionaris hield haar poot stijf, dacht zij . . . Toen ik in het bos aan kwam, zag ik dat de twee educatieve natuurpaden gemaaid waren en ook zijn alle aanwijsbordjes gerenoveerd. Dat vind ik dus wel weer leuk en heb ik toch maar een grote ronde gemaakt, want bij mijn beslissing speelde ook een soort 'schuldgevoel' mee. Gistermiddag ook al een klein rondje gemaakt. . . Het grootste deel heb ik heerlijk in de schaduw gelopen en ik heb nu toch echt een tevreden gevoel. Jammer dat er momenteel een vette bromvlieg de rust gaat verstoren. Over insecten gesproken, zowel Dick als ik hadden gisteren een teek, ja we gaan aardig op onze honden lijken! Vannacht had Roosje veel last van de warmte, de anderen niet. Zij hebben expres deze tijd al een bedje van katoen, maar dat hielp kleine Roosje ook niet. Dus gingen deze hondenpappa en mamma maar uit bed en naar beneden met haar. JAHA dat was het wel! Languit op de koele grond met je mensen zorgzaam om je heen . . . Dick besloot, nadat ik quasi nonchalant had gezegd dat ik wel beneden bleef slapen, dat hij zich zou opofferen voor haar! Roosje en Dick hebben de verdere nacht prima geslapen. En ik? Nou, nee niet echt. Ik kan nooit in slaap komen als ik alleen in bed lig . . . ---------- Maandagmorgen 27 juni. Zoals jullie wel weten, ik ben een paar dagen niet aanspreekbaar . . . Na een schaduwrondje vanmorgen heb ik het wel weer even gezien buiten. Gistermiddag hebben we nog een leuke wandeling gemaakt in het Roggebotzand en ook zoveel mogelijk schaduw gepakt en water voor de hondjes. Natuurlijk heb ik foto's gemaakt met mijn kleine cameraatje. Echt gemotiveerd was ik niet doordat Dick zei, 'ja hoor foto nummer zoveel van de honden in het water'. . . En tóch, of ik nou wilde of niet, die woorden gingen nog een tijdje door mijn hoofd. Eigenlijk heeft hij gelijk. Moet ik ze nog wel plaatsen hier? Dat is met iedereen toch zo, de dagelijkse dingen, die elke dag terug komen? Je kan toch niet altijd maar mooie vakantiefoto's hebben? Nou ja, om hem te gerieven (?) heb ik ook nog een paar mooie plaatjes van berenklauwen gemaakt. Die plant vind ik in al zijn facetten mooi en fotogeniek! Jammer dat hij op veel plaatsen weggespoten wordt omdat er kennelijk mensen allergisch voor zijn. Ik heb daar gelukkig geen last van. Hier in het bos hebben we een heel veld van die dingen gehad en als zij dan nog in het bladstadium waren, konden de honden er zo heerlijk door heen scheuren wat een lekker plastic-achtig geluid maakt. Ook de bloemknoppen vind ik heel intrigerend, de bloem zelf is daarna één en al schoonheid. En dan in de herfst, de kale berenklauw, heel decoratief in een vaas. En in de winter met rijp erop? Een schoonheid! Vandaag, het is toch te warm om buiten te zitten of om maar enig huishoudelijk werk (jippie) te verrichten, zal ik ze op de site zetten. ---------- Zondagmorgen 26 juni. Nee hoor, niet meer alleen, de pret bij Dick heeft niet lang geduurd, hij was vlak na het middaguur alweer thuis . . . ach ja, hij kan niet buiten vrouw en hondjes . . . Gister zag ik het weer gebeuren in ons dorp. Een vrouw laat een grote hond uit, en laat hem lekker een grote drol draaien op een grasveld waar ik vaak kinderen zie spelen. Nou vind ik het natuurlijk helemaal niet erg dat die hond dat eitje daar bakt maar dat die vrouw het niet opruimde vind ik toch zo ergerlijk. Wat is dat toch voor geks hier in NL? Dit zie ik dus in de andere 'beschaafde' west Europese landen eigenlijk nooit! Het lijkt wel of mensen zich schamen om het op te ruimen, echt de mentaliteit andersom! Maar ik zeg er niets meer van want de reacties zijn nooit leuk . . . Ik heb wel eens een poepzakje aangeboden wat ik in mijn zak had, en het antwoord van die persoon? 'Nou, ruim het dan ook gelijk maar even op . . . ' Ik vind dat je geen echte hondenliefhebber bent als je je rotzooi niet opruimt want je werkt dan lekker mee aan het algemene, vaak negatieve, beeld wat er vaak van honden geschetst wordt . . . En dát wil je toch niet!!!!!! ----------- Zaterdagmorgen 25 juni. Getsie wat begon de dag raar. Ik ben alleen, nou niet helemaal natuurlijk want er zijn nog 4 hondenkinderen ook. Dick is gisteravond met het campertje alleen een dagje op pad gegaan. Nee ik had geen zin, hij is naar de veteranendag, ja jee ook hij is een veteraan . . . En aangezien wij net 'zwaan kleef aan' zijn is dat toch wel even slikken! Ik vond het niet aantrekkelijk, die mensenmassa, regenweer en 4 natte honden in de camper, voor één dag. Gistermiddag zijn we naar Dronten geweest en hadden natuurlijk Roosje mee. Het is daar vandaag en ook morgen het 'Flevo Food Festival'. Een prima georganiseerd gebeuren en toen wij er waren was het eigenlijk alleen voor scholen. Helemaal leuk voor Roosje, zij kon haar hartje ophalen, allemaal kinderen! Helemaal in pluche verpakte volwassen en dat vindt Roosje net grote speeldieren! Uiteraard foto's gemaakt die ik vandaag even zal sorteren en plaatsen. ---------- Vrijdagmorgen 24 juni. Nee, ik was niet tevreden met de nieuwe look. Ik vond de indexbladzijde te eenvoudig . . . Dus nu staat alles weer op z'n kop en dit weekend zal ik het allemaal weer goed op de rails hebben. Ik moet hiervoor 'gewoon' wel een paar uur de tijd hebben en dan ook nemen. En als moeder op leeftijd, van 4 jonge kinderen, lukt dat niet altijd. Met de terugkomst in NL hebben we ook weer veel meer teken. Gek toch, in Zweden is het één en al boom en weinig teken. Of zullen die dingen daar de winters moeilijker overleven? Dat wordt dus weer sprayen. Vandaag zal ik weer wat 'militaire tags' gaan bestellen voor de honden. We zijn er een paar verloren en ik vind het altijd een fijn idee dat zij hun adres duidelijk aan de halsbanden hebben hangen. Ook moeten de honden nodig weer eens op de trimtafel, vooral Maura is een puinhoop. Het is ook weer tijd voor van die gezellige groene balletjes (kleefkruid) En dat die hier in overvloed zijn konden we zien aan onze 'tuin' bij thuis komen . . . Nee wij hebben geen tuin maar alles is betegeld en tussen de tegels stond het stijf van het onkruid waaronder kleefkruid. ------------- Hier moet ik ook nog iets voor verzinnen --------   Donderdagmorgen 23 juni. Ik heb hem vanmorgen gevangen, die grote bui! Als miss wet T-shirt kwam ik thuis . . . Onderweg vroeg een man, kijkend naar die 4 honden (nee niet naar mij geloof ik?!), je hebt toch zeker wel een bijkeuken hè? Nee meneer, die heb ik niet, misschien als ik groot ben . . . Alles hier in huis is berekend op 'hond' ook onze mentaliteit! De enige die op dit moment een half uurtje in een bench zit is Maura. Zij wil namelijk altijd gelijk bij Dick op schoot na de wandeling en als zij gegeten heeft. En als zij zo nat is vindt hij dat niet echt leuk. Vandaar. Maar zodra de koffie op is, en zij ziet dat precies, mag zij er weer uit. Ja, de look van de site is weer veranderd. Ik ben nog niet helemaal klaar en ook zie nu al dat er dingen veranderd moeten worden. Ik had hem gisteravond klaar willen hebben maar dat is niet gelukt. ------------------------  Woensdagmorgen 22 juni. AHHH, ik heb gisteren we een beetje overdreven hoor! Ja, zij is wel een pikkert, maar zo erg als ik het gisteren verteld heb is het niet . . . Het komt ook doordat Emma zo'n heilig boontje is waardoor nu dus wel even opvalt dat dat witte schatje uit ander Engels hout gesneden is. Dat is dus juist zo leuk, dat honden uit één gezin, met dezelfde opvoeding, net als je kinderen, zo totaal verschillend kunnen zijn! Ik zal nogmaals vertellen, dat wordt mij vaak gevraagd, dat wij van doofheid bij Roosje echt totaal niets merken! Buiten is zij zeer oplettend en houdt ons heel goed in de gaten. Ik ben hard bezig aan het nieuwe ontwerp voor de site maar ik schiet niet erg op. Het ene na het andere ontwerp gaat weer de digi prullenbak in. Ik heb eigenlijk nog een probleem. Mijn fototoestel is behoorlijk aan het slijten, hij wil veel dingen niet meer die ik nou juist wel wil. En een nieuwe camera zit er echt nog even niet in. Een verre vakantie met veel kilometers, tunnels en boten, dure brandstof en een auto die 1 op 8 rijdt, slaat een behoorlijk gat in je budget (en dan heb ik het nog niet eens over de operatie van Emma) Dus mensen, eventjes geduld met mij. Dinsdagmorgen 21 juni. Dick en ik hebben een besluit genomen. Wij gaan de hele dag met een rugzak op lopen. Wat er zoal in die rugzak zit? Nou, ik begin met mijn bril, boek met boekenlegger, vooral dat laatste schijnt een bijzonder item te zijn (kassabonnetje), pen en papier, mobieltje, laptop, USB stick, krant (geldt alleen voor Dick), koekjes, kussentje en waarschijnlijk nog wel meer dingen  Ook moet hij groot genoeg zijn om je schoenen en sokken er in te stoppen mocht je die uit willen doen als je even rustig wil gaan zitten. Daarna, elke keer als je opstaat, kun je je uitgespreide zaken weer opbergen en op je bochel nemen. Ja echt, ons lieve  Roosje kan ALLES gebruiken. Natuurlijk zeg wel eens NEE (goed hè Wendy!) foei of pàs op hoor en nog meer van die loze kreten. Maar ja, naast je staat een beeldschoon wit met pastelkleurig, babyachtig hondje met van die heerlijke geloken ogen (dreamy eyes of slaapkamerogen) met een prachtige wuivende staart, die je ogenblikkelijk laat smelten . . . Nee daar helpen alle Martin Gausen, César Milans en weet ik veel hoe al die opvoedgoeroe's heten ter wereld, niet aan. Werkelijk, Roosje is onweerstaanbaar. Compleet betoverd is dit oudere echtpaar in S'bant van haar . . . Maandagmorgen 20 juni. We zijn alweer helemaal gewend thuis en zitten ook alweer helemaal in het patroon. Of ik daar blij mee ben? Nee, natuurlijk niet. Daar kwam natuurlijk bij dat het een nat weekend was en de tuindeuren ook dicht zijn, nou niet dicht, maar wel even een los hekje er voor gezet. De Gordons gaan uit zichzelf niet in de regen staan maar Roosje wel. Die kan dat allemaal nets schelen. Daarna komt zij met soppige slofjes binnen en gaat op je schoot liggen en daar word je niet echt vrolijk van. Het avonduitlaatje gebeurt hier altijd aan de lijn en in de buurt en dat is met twee handen en 3 honden die allemaal een andere kant uit willen wel even een slapstick . . . Ja inderdaad, 3 honden, Muisje wil nooit mee met die laatste ronde! Het is niet te geloven maar die gaat er pas de volgende morgen om een uur of 9 weer uit! We hebben haar al tientallen keren met een avondrondje meegenomen maar zij wil dan absoluut niets doen en haar snuitje spreekt boekdelen. Dus zijn we daar maar mee gestopt.   Zondagmorgen 19 juni. Het was weer zo ver, stortregen, zeiknatte honden en een baggerbos. En reken maar dat dat lang geleden is. Tijdens onze vakantie heb ik echt waar, slechts één maal 4 honden met 1 handdoek af gedroogd . . . Maar goed, ik mopper verder niet want ook thuis zijn is wel weer (eventjes) leuk . . . De honden, en wij ook hoor, vinden het hier allemaal wel weer klein en benauwd. De meiden zijn gewend om voluit om ons heen te kunnen scheuren, rondjes om de camper, door het water, door het zand en dan ook nog even door de camper . . . Dat werd net in de kamer ook weer even geoefend, haha conditie op peil houden, door Emma en Roosje, en zij trakteerden ons op een rodeo. Jawel natuurlijk, Dick zijn koffie over het tafeltje, plakje cake drijvend in de koffie. Lekker als vanouds weer. Roosje is alweer bijna 9 maanden oud en een heerlijk hondje! Wel is zij stikondeugend, en pikt echt alles wat los en ook vast zit. Gisteren kon Dick nog net een doos met 12 eieren redden, zij had het puntje al te pakken en zou hem net van het aanrecht af stelen. Ook mijn mobieltje is verfraaid met tandafdrukken. Toen ik onheilspellend gekraak hoorde vloog ik naar binnen en had zij hem inmiddels al in drie stukjes verdeeld. Enuh, Dick heeft hem weer in elkaar gezet en hij doet ut nog! Zij is Cum Laude geslaagd voor de vakantiecamperproef! Zij heeft zich super gedragen, kon niet beter! Over het algemeen rijden wij ook geen lange stukken per dag en voor wij weggaan zijn zij er altijd heerlijk uit geweest. Geen kik geven de meiden in de auto. Ik ben nu aan deel 2 van het dagboek begonnen want het is zo lang geworden dat het even duurt voor hij hem geladen heeft als ik wil schijven en daar had ik dus geen zin in. Ook wil ik de site weer in een ander jasje steken maar ik moet nog even het laatje met creativiteit in mijn hoofd openen. ----------

volgende